MAHKEMESİ : İstanbul 17. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 28/05/2013
NUMARASI : 2012/124-2013/383

Dava dilekçesinde, davalılara ait bağımsız bölümden gelen gürültüler nedeniyle zeminlerinin ses yalıtımı içeren maddeyle kaplanması istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacılar vekili dava dilekçesinde, tarafların aynı binada yaşadıklarını, davacıların üst katında ikamet eden davalıların, hoşgörü ve tahammül sınırlarını aşacak şekilde gürültü yaparak davacıları rahatsız ettiklerini belirterek, davalıların yaptıkları eylemlerin önlenmesini ve önlem olarak zeminlerinin ses yalıtımı içeren maddeyle kaplanmasını talep etmiş, mahkemece davanın kabulü ile davaya konu apartmanın davalıların kullanımında bulunan 10 numaralı bağımsız bölümünün zeminine duvardan duvara 2 mm kalınlığında mantar şilte ile kaplanarak üzerine makarna halı serilmek sureti ile ses yalıtımının sağlanmasına karar verilmiştir.
Dosyadaki bilgi ve belgelerin ve özellikle bilirkişi raporlarının incelenmesinde, dava konusu taşınmazın 1974 yılında o zamanın inşaat koşulları ve gerekleri dikkate alınarak yapıldığı anlaşılmaktadır. Davalıların mesken olarak kullandıkları bağımsız bölümden davalılara ait alt kattaki bağımsız bölüme giden gürültünün, davalıların bağımsız bölümlerini olağanın dışında kullanmaları ve gürültü konusunda gerekli özeni göstermemelerinden değil, binanın yapım koşullarından kaynaklandığı anlaşılmaktadır.
Bu durumda Kat Mülkiyeti Kanunu"nun 4.maddesi gereğince, bağımsız bölümleri ayıran ortak duvarların, tavan ve tabanların ortak yer niteliğinde bulunduğu ve ortak yerlerin yapımından kaynaklanan bir kusur nedeniyle yalnızca o bağımsız bölüm maliklerinin değil, bütün kat maliklerinin sorumlu oldukları dikkate alınarak tüm kat maliklerinin davaya dahil edilmesi ve oluşacak sonuç doğrultusunda bir karar verilmesi gerekirken yalıtım yapılması konusundaki külfetin davalılara yüklenmesi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 13.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.