Davacı, Kurum tarafından kesilen 504.87 YTL."nin 17.06.2003 tarihinden itibaren yasal faiziyle tahsiline, aksine kurum işleminin iptaline  karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Davacı, yersiz ödenen maluliyet aylıklarından dolayı davalı Kurum tarafından borç çıkarıldığını, maluliyet oranının azalmasının kendi kusuru olmadığını, yasal hakkını kullandığını,BK.63. madde gereğince iade mükellefiyetinin bulunmadığını, ileri sürerek Kurum işleminin iptali ile kurum tarafından yapılan kesintilerin yasal faizleriyle birlikte tahsillerine karar verilmesini istemiştir.
Birleştirilen davanın davacısı olan davalı Kurum ise yersiz ödenen aylıkların tahsiline karar verilmesini istemiştir. 
Mahkeme, davacının maluliyetinin %30 a düştüğünü bilmesi mümkün olmadığı gibi daha önceki raporun da bilimsel verilere dayandığı gerekçesi davacı yönünden  istem gibi karar vermiş, davalı Kurumun davasını ise reddetmiştir.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasanın 60/C-b bendine göre; sakatlığı nedeniyle vergi indiriminden yararlanmaya hak kazanmış durumda bulunan sigortalılar, 15 yıllık sigortalı bulunmak ve 3600 gün prim ödeme koşuluna göre yaşlılık aylığına hak kazanabilirler.
Uyuşmazlık, davacının %45 olan çalışma gücü kaybının daha sonra %30 olarak belirlenmesi nedeniyle, yersiz ödendiği ileri sürülen  yaşlılık aylığının Kurumca geriye istenip istenemeyeceği  noktasında toplanmaktadır.
Şu duruma göre; belirtilen bent hükmüne göre yaşlılık aylığından yararlanabilmek için ön sorun, vergi indiriminden yararlanabilmenin yöntemince belirlenmiş bulunmasına bağlıdır. Bu tür bir saptama ise; yetkili ve görevli vergi makamlarına aittir. Dosya içerisindeki bilgi ve belgelerden anlaşıldığına göre; davacının gelir vergisi kanununa göre bu tür bir sakatlık indiriminden yararlanarak yaşlılık aylığı bağlandığı anlaşılmaktadır. Her ne kadar başlangıçta vergi indiriminden yararlanılmasını gerektiren bir rapor ve buna bağlı bir indirim uygulanması yapılmış ise de, bu saptamanın aksi  SSK Ankara hastanesi Sağlık Kurulunun 5.7.2002 gün ve 3300 sayılı raporu dayanak alınarak Maliye Bakanlığı Merkez Sağlık Kurulunca belirlenmiştir. Davacıya,  Diyarbakır Devlet Hastanesince düzenlenen 20.11.1996 gün ve 8759 sayılı Sağlık Kurulu raporuna dayalı olarak yaşlılık aylığı bağlandığına göre, Adi Tıp Kurumundan davacının 20.11.1996 tarihi itibarıyla çalışma gücünü %45 oranında kaybedip kaybetmediği konusunda rapor almak ve sonucuna göre, gerektiğinde BK. 63 maddesindeki koşullar da göz önünde tutularak hüküm kurmak gerekirken  eksik araştırma ve inceleme ile yazılı  şekilde sonuca gidilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı karşılık davacı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA,  31.03.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.