MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, hafta tatili ücreti, dini ve milli bayram ücreti alacaklarınn ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davacının davalı işyerinde 01.01.2006-25.03.2010 tarihleri arasında mağaza müdürü olarak çalıştığını, son aylık ücretinin net 2500 TL olduğunu, 200 TL aylık yemek ücreti verildiğini, davacının haftada 7 gün 10.00-22.00 saatleri arasında çalıştığını, ayda 1 gün hafta tatili iznini kullanabildiğini, kullanmadığı yıllık izinleri olduğunu, davacının iş aktinin sebep bildirilmeden yönetim değişikliği bahane edilerek haksız feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla çalışma ücreti alacağı, yıllık izin ücreti alacağı, dini ve milli bayram çalışma ücreti alacağı, hafta tatili çalışma ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı şirket vekili cevap dilekçesinde özetle; davacının iddia edilen tarihler arasında ve iddia edilen aylık ücretle davalı işyerinde çalıştığını,satış hedeflerini düşmesi,davacının emri altındaki personelde performans düşüklüğü ve yeni yönetim anlayışına ihtiyaç duyulması nedeni ile davacı ile görüşülerek tazminatların ödenmesi konusunda anlaşıldığını,kıdem ve ihbar tazminatlarının hesap edildiğini ancak davacının haksız talepte bulunduğunu ve ibranameyi imzalamak istemediğini, muhasebeyi terk ettiğini,davacının müdür olması sebebi ile çalışma saatlerini kendisinin belirleyebileceği ve bu sebeple fazla çalışma ücreti talep edemeyeceğini,davacının maaşı gözönüne alındığında fazla mesai alacağının haksız olduğunu,yıllık iznini kullandığını,hafta,bayram ve genel tatillerde çalışmadığını, kıdem ve ihbar tazminatı ödemeye hazır olduklarını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
C) Mahkemenin ilk kararı dairemizin Yargıtay 9.Hukuk Dairesinin 12/12/2013 tarih 2011/45788 Esas 2013/33112 Karar sayılı ilamı ile; "Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda, ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
İşyerinde üst düzey yönetici konumda çalışan işçi, görev ve sorumluluklarının gerektirdiği ücretinin ödenmesi durumunda, ayrıca fazla çalışma ücretine hak kazanamaz. Bununla birlikte üst düzey yönetici konumunda olan işçiye aynı yerde görev ve talimat veren bir başka yönetici ya da şirket ortağı bulunması halinde, işçinin çalışma gün ve saatlerini kendisinin belirlediğinden söz edilemeyeceğinden, yasal sınırlamaları aşan çalışmalar için fazla çalışma ücreti talep hakkı doğar. O halde üst düzey yönetici bakımından şirketin yöneticisi veya yönetim kurulu üyesi tarafından fazla çalışma yapması yönünde bir talimatın verilip verilmediğinin de araştırılması gerekir. İşyerinde yüksek ücret alarak görev yapan üst düzey yöneticiye işveren tarafından fazla çalışma yapması yönünde açık bir talimat verilmemişse, görevinin gereği gibi yerine getirilmesi noktasında kendisinin belirlediği çalışma saatleri sebebiyle fazla çalışma ücreti talep edemeyeceği kabul edilmelidir.
Somut olayda, davalı işverence davacının önce satış elamanı, 01.01.2008 tarihinden sonra ise yönetici olarak çalıştığı savunulmaktadır. Temyiz dilekçesi ekinde davalı işverence banka kayıtları sunularak satış elamanı olarak çalıştığı dönem için fazla çalışma alacaklarının ödendiği ileri sürülmüştür. İlgili banka kayıtları getirtilerek, taraflardan sorulup, banka kayıtlarındaki ödemelerin davalı işveren tarafından fazla mesai karşılığı olarak ödenip ödenmediği araştırılmalıdır. Fazla ödemelerin fazla mesai karşılığı olmadığı anlaşıldığı taktirde davacının üst düzey yönetici olup olmadığı araştırılmalıdır.
Kabule göre de, mahkemece, fazla çalışma alacağı hesaplanırken davacının aldığı son ücret üzerinden oranlanarak davacının dönemlere göre aldığı ücret belirlenmiş ise de davacının tüm hizmet süresinde aynı işi yapmadığı, daha önce ... olarak çalıştığının anlaşılmasına göre, ... olarak çalıştığı dönemde alabileceği ücret araştırılmadan karar verilmesi de hatalı olduğu gerekçesiyle bozulmuştur.
Mahkemece, bozma ilamına uyulmuş,davalı ve davacı tanıkları dinlenmiş,ücret araştırması yapılmış,Yargıtay bozma kararından önce ve sonra yapılan yargılama sonunda davacının davalı iş yerinde önce satış elamanı olarak çalıştığı ve daha sonra ise yönetci olarak çalıştığının anlaşıldığı, davacının son dönemde ... olarak çalıştığı ve davacının ... olarak çalışıtığı dönemde yaptığı fazla mesailerin ücretinin davalı tarafından ödendiği ve davacının son dönemde ... olması sebebiyle çalışma saatlerini kendisinin belirlediği ve ... olan davacının fazla çalışmaya alacağı olmadığının anlaşıldığı ve davacının fazla çalışma ücreti alacağı talebinin reddine,davacının davalı iş yerinde iş aktinin kıdem ve ihbar tazminatlarına hak kazanacak şekilde sona erdiği davalı tarafın savunması ve dosya kapsamından anlaşıldığı kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin kabulüne,yıllık izin ücreti,bayram ve genel tatil çalışma ücreti alacağının kabulüne,hafta tatili çalışma ücreti alacağının reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Mahkemece bozma ilamına uyularak banka kayıtları dökümlü olarak getirtilmiş ise de;banka kayıtları üzerinde inceleme yapılarak, ödeme yapılan miktarlar var ise gösterilip davacının fazla mesai alacağı hesap edilmek üzere denetime elverişli bilirkişi raporu alınması gerekirken eksik inceleme ile karar verilmesi hatalıdır.
3-Mahkemece bozmaya uyularak davacının fazla mesai ücret alacağının tespiti amacıyla yeniden tanık beyanları alınmış ise de; tanık beyanları gerekçeli kararda tartışılmadan, bozma ilamında belirtilen usul ve yöntem izlenerek davacıya şirketin yöneticisi veya yönetim kurulu üyesi tarafından fazla çalışma yapması yönünde bir talimatın verilip verilmediği saptanmadan, eksik inceleme ile yeterli gerekçe ortaya konmadan davacının üst düzey yöneticisi olduğu kabul edilerek fazla mesai alacığının reddine karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 15/04/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.