Dolandırıcılık suçundan sanık ... ve arkadaşları haklarında yapılan yargılama sırasında mahkemenin görevsizliğine dair Aksaray Ağır Ceza Mahkemesinin 03.03.2016 tarihli ve 2016/102 esas, 2016/99 sayılı kararını müteakip, Aksaray 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 06.05.2016 tarihli ve 2016/870 esas, 2016/821 sayılı kararı ile verilen karşı görevsizlik kararı üzerine ortaya çıkan olumsuz görev uyuşmazlığının giderilmesi amacıyla dosyanın gönderildiği Yargıtay 5. Ceza Dairesince, Aksaray 1. Asliye Ceza Mahkemesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ilişkin 20.09.2016 tarihli ve 2016/7806 esas, 2016/7751 sayılı ilamı sonrasında, Aksaray 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2016/1280 esas numarasına kayden yürütülen yargılamada sırasında, sanıklara isnat edilen eylemin 02.12.2016 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun ile 5232 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 158/1-I maddesinde kaldığı ve ağır ceza mahkemelerinin görevli olduğundan bahisle mahkemenin görevsizliğine, dosyanın yetkili ve görevli bulunan Aksaray Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmesine dair Aksaray 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.01.2017 tarihli ve 2016/1280 esas, 2017/29 sayılı kararına karşı yapılan itirazın kabulü ile anılan kararın kaldırılmasına ilişkin mercii Aksaray 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 24.04.2017 tarihli ve 2017/276 değişik iş sayılı kararı aleyhine, yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 13.07.2017 gün ve 94660652-105-68-5140-2017 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 01.08.2017 gün ve 2017/44819 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre, suç tarihinde müşteki Nahibe"yi arayan şahsın kendisini emniyet amiri Oktay olarak tanıtarak müşteki Nahibe"ye kendisinin veya eşinin kimliğini kaybedip etmediğini sorduğu, kimliklerinin soyulan bir kuyumcuda bulunduğunu, üzerlerine suç çıkacağını, kendileri gibi 165-170 kişinin aynı durumda olduğunu söyleyerek eşi olan diğer müşteki Kadri"nin telefon numarasını vermesini sağladığı olayın akabinde, müşteki Kadri"nin sanıkların bildirdiği hesaplara toplamda 33.030,00 Türk lirası yatırdığı olayda, sanıkların eyleminin suç tarihi itibariyle 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 157/1. maddesinde tanımlanan dolandırıcılık suçuna uyma ihtimali bulunduğu ve bu durum sanıklar lehine olmakla birlikte, suç tarihinden sonra 5237 sayılı Kanun"un 158. maddesine 6763 sayılı Kanun"un 14. maddesi ile eklenen 158/1-L maddesinde yer alan "Kişinin, kendisini kamu görevlisi veya banka, sigorta ya da kredi kurumlarının çalışanı olarak tanıtması veya bu kurum ve kuruluşlarla ilişkili olduğunu söylemesi suretiyle..." şeklinde tanımlanan nitelikli dolandırıcılık suçunun da sanıkların eylemine uyma ihtimali bulunması ve bu suça ilişkin delilleri değerlendirme ve yargılama yapma takdir ve görevinin ise Ağır Ceza Mahkemesine ait olmasından dolayı, sanıklar hakkında üzerlerine atılı suçtan dolayı yargılamayı yaparak lehte aleyhte kanun değerlendirilmesi yapıldıktan sonra sonucuna göre karar verme görevinin Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilmeden sanıklar tarafından yapılan itirazın reddi yerine kabulüne karar verilmesinde isabet görülmediğinden, 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ;
Sanıkların, kendilerini komiser olarak tanıtıp, haksız menfaat sağlamaları şeklinde iddia ve kabul edilen eylemlerinin, hükümden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 14. maddesi ile 5237 sayılı TCK"nın 158/1. maddesine eklenen (L) bendi kapsamında kaldığı ve delillerin takdiri ile değerlendirme yetki ve görevinin üst dereceli ağır ceza mahkemesine ait olduğu anlaşılmış ise de; halen geçerliliğini sürdüren 10.06.1942 gün 26-16 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kurulu Kararı ile Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 09.05.2017 gün ve 2014/469-2017/260 sayılı ilamında da vurgulandığı üzere merci tayini kararları kesin olduğundan tekrar değerlendirme konusu yapılamayacağı, somut olaya ilişkin yapılan yargılama sırasında da, Aksaray Ağır Ceza Mahkemesi ile Aksaray 1. Asliye Ceza Mahkemesi arasında çıkan görev uyuşmazlığı sonucunda, Yargıtay 5. Ceza Dairesinin 20.09.2016 tarih ve 2016/7806-7751 sayılı ilamıyla Aksaray 1. Asliye Ceza Mahkemesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına hükmolunduğu, bu itibarla yeniden görevsizlik kararı verilemeyeceği anlaşılmakla; Aksaray 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 24.04.2017 tarih ve 2017/276 değişik iş sayılı kararına yönelik yapılan kanun yararına bozma isteminin 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi gereğince REDDİNE, dosyanın mahalline gönderilmesi amacıyla Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 15.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.