Kasten yaralama - 6136 sayılı Kanun"a muhalefet - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/86 Esas 2020/4578 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/86
Karar No: 2020/4578
Karar Tarihi: 05.03.2020

Kasten yaralama - 6136 sayılı Kanun"a muhalefet - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/86 Esas 2020/4578 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında kasten yaralama ve 6136 sayılı Kanun'a muhalefet suçlarından mahkumiyet hükümleri vermiştir. Sanık yaralamaya teşebbüs suçundan mahkum olmuş ancak adli para cezası kesinleştiği için temyiz talebi reddedilmiştir. Kanuna muhalefet suçundan verilen mahkumiyet hükmü ise sadece kasıtlı suç işleme nedeniyle hükmedilen ceza ile yetinilmesi gerektiği sonucuna varılarak onanmıştır. Kanun maddeleri ise; 6136 sayılı Kanun ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 50. maddesi, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/11. maddesi, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2020/86 E. , 2020/4578 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama, 6136 sayılı Kanun"a muhalefet
HÜKÜMLER : Hükümlerin açıklanması suretiyle mahkumiyetlerine dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında yaralamaya teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezalarının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesiyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan, sanığın temyiz talebinin 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
2) Sanık hakkında 6136 sayılı Kanun"a muhalefet suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nin 50. maddesi uyarınca sadece kısa süreli hapis cezalarının seçenek yaptırıma çevrilebileceği, adli para cezaları için bu şekilde bir düzenlemenin olmadığının gözetilmemesi ve sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasından sonra denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle 5271 sayılı CMK"nin 231/11. maddesi gereğince hükmedilen cezanın aynen açıklanması ile yetinilmesi gerektiği gözetilmeden 5237 sayılı TCK"nin 50/1-f. maddesi gereğince seçenek yaptırıma çevrilmesi hususları, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 05.03.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.