Kardeşini öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2014/4416 Esas 2014/5730 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kardeşini öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : Kardeşi mağdur ..."ı kasten öldürmeye teşebbüs suçundan TCK.nun 82/1-d, 35/2, 62/1 maddeleri uyarınca neticeten 12 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına.

TÜRK MİLLETİ ADINA

1) Sanığın yakın mesafeden kardeşi olan mağduru hedef alıp av tüfeği ile bir kez ateş ettiği, açılan ateş nedeniyle göğüs ön yüzden isabet alan mağdurun kalp yaralanmasına ve hayati tehlike geçirmesine neden olacak şekilde yaralandığı olayda; teşebbüs nedeniyle 13 yıldan 20 yıla kadar hapis cezası öngören 5237 sayılı TCK"nın 35. maddesi ile yapılan uygulama sırasında meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı birlikte gözetilerek makul bir ceza tayini yerine yazılı şekilde 15 yıl hapis cezasına hükmolunması süretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
2) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."in mağdur ...’e yönelik kasten öldürme suçuna teşebbüsünün sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ve müdafiinin eksik incelemeye, sübuta yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanık hakkında tekerrüre esas teşkil ettiği kabul edilen ... Ağır Ceza Mahkemesinin 17.09.2009 tarih, 2007/99 Esas ve 2009/190 Karar sayılı ilamı ile tayin edilen doğrudan 2.000.TL adli para cezasının hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 305/1-son maddesine göre kesin nitelikte olduğu ve tekerrür uygulamasına esas teşkil edemeyeceği ve 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi gereğince hak yoksunluğuna karar verilirken, 53/1-c maddesi uyarınca, "velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan" yoksunluğun, sanığın sadece kendi alt soyu bakımından koşullu salıverme tarihine kadar süreceğine, alt soyu olmayanlar yönünden ise cezanın infazına kadar devam edeceğine karar verilmesi gerekirken; yazılı şekilde, alt soy ayırımı yapmadan belirtilen hakları kullanmaktan koşullu salıverme tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi, kanuna aykırı ise de, bu hususlar yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK"nun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasının mahsus bölümünden tekerrür uygulamasına ilişkin bölümün çıkartılmasına, TCK"nın 53. maddesine ilişkin kısmın ise "Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53.maddesinin birinci ve ikinci fıkralarıyla, üçüncü fıkrasının 1. cümlesinin uygulanmasına" ibaresi ile değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA), 01/12/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.