MAHKEMESİ : Mersin 2. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 19/11/2013 (21.01.2014 Ek karar)
NUMARASI : 2012/773-2013/1518

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının bozma kararına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı asıl davanın kısmen kabulüne, ek karar düzeltilmesine ilişkin istemin reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

-K A R A R-

Davacı vekili, davalının müvekkil kooperatifin üyesi olduğunu ve 1.887,90 TL aidat borcunun bulunduğunu ileri sürerek, icra takibine yapılan itirazın iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin davalı kooperatife aidat borcunun bulunmadığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu, bozma ilamı ve dosya kapsamına göre; davalının, davacı kooperatife 402,00 TL aidat ve 1.200,12 TL işlemiş faiz borcunun bulunduğu gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile bu miktarlar yönünden itirazın iptaline karar verilmiştir.
Davalı vekili, müvekkili lehine verilen vekalet ücretinin ve yargılama giderlerinin hesaplanmasında maddi hata yapıldığını ileri sürerek, kararın bu yönlerden düzeltilmesini istemiştir.
Mahkemece, 21.02.2014 tarihli ek kararda, düzeltilmesi istenilen asıl kararın kesin olduğu gerekçesiyle, talep reddedilmiştir.
Asıl kararı ve ek kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
1) Asıl karar, hükmü temyiz eden davalı vekiline 14.01.2014 tarihinde tebliğ edilmiş ve hükmün HUMK"un 432. maddesinde öngörülen 15 günlük yasal süre geçtikten sonra 10.03.2014 tarihinde temyiz edilmiştir. Süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 1989/3 esas,1990/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca, Yargıtay tarafından da karar verilebileceğinden, asıl karar yönünden süresinden sonra yapılan temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
2) Ek karara yönelik temyiz itirazlarına gelince; karar usul ve yasaya uygun bulunduğundan, temyiz itirazlarının reddiyle 21.02.2014 tarihli ek kararın onanmasına karar verilmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin asıl karara yönelik temyiz isteminin süre yönünden reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin ek karar yönünden tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan ek kararın ONANMASINA, ek karar yönünden alınması gereken harç peşin yatırıldığından yeniden harç alınmasına yer olmadığına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 02.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.