Güveni kötüye kullanma ve dolandırıcılık suçlarından şüpheliler ..., ... ve ... haklarında yapılan soruşturma evresi sonunda Antalya Cumhuriyet Başsavcılığınca verilen 09.06.2016 tarihli ve 2016/11081 soruşturma, 2016/23130 sayılı kovuşturmaya yer olmadığına dair karara yönelik müşteki tarafından yapılan itirazın reddine ilişkin mercii Antalya 4. Sulh Ceza Hâkimliğinin 01.08.2016 tarihli ve 2016/2206 değişik iş sayılı kararı aleyhine yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 28.07.2017 gün ve 94660652-105-07-7931-2017 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 11.08.2017 gün ve 2017/48020 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
5271 sayılı Kanun’un 160. maddesi uyarınca, Cumhuriyet savcısının, ihbar veya başka bir suretle bir suçun işlendiği izlenimini veren bir hâli öğrenir öğrenmez kamu davasını açmaya yer olup olmadığına karar vermek üzere hemen işin gerçeğini araştırmaya başlaması gerektiği, aynı Kanun’un 170/2. maddesi gereğince yapacağı değerlendirme sonucunda, toplanan delillerin suçun işlendiği hususunda yeterli şüphe oluşturduğu kanısına ulaştığında iddianame düzenleyerek kamu davası açacağı, aksi halde ise anılan Kanun’un 172. maddesi gereği kovuşturma yapılmasına yer olmadığına dair karar vereceği, buna karşın Cumhuriyet savcısının 5271 sayılı Kanun’un kendisine yüklediği soruşturma görevini yerine getirmediği, ortada yasaya uygun bir soruşturmanın bulunmadığı durumda, anılan Kanun’un 173/3. maddesindeki koşullar oluşmadığından, itirazı inceleyen merciin Cumhuriyet savcısının soruşturma yapmasını sağlamak maksadıyla itirazın kabulüne karar verebileceği yönündeki açıklamalar karşısında, Belçika uyruklu müşteki ... ve eşi ... turistik amaçlı Antalya yöresine geldikleri burada şüphelilerle tanıştıkları, şüphelilerin ... adli restoran işlettikleri, müştekinin Antalya"da daire satın aldığı bu vesile ile tanıştıkları şüphelilerle samimiyet ve güven ilişkisi doğduğu, müştekinin beyanına göre şüphelilerin müştekinin 1.500.000 Euro parası olduğunu öğrendikleri ve ...’nun değerinin 1.500.000 Euro olduğunu, bu yerin maliki olduklarını, inşaat işleri yaptıklarını, Diyarbakır’da kuyumcu mağazaları olduğunu belirterek müştekiyi yatırım yapma konusunda ikna etmeye çalıştıkları, müştekinin şüpheliler ... ve ....’ye 250.000 Euro vermesi karşılığı şüphelilerin de ayda 3.000 Euro kâr geliri vermek üzere, ancak şüphelilerin dört adet dairenin tapusunu müştekiye teminat olarak vermesi şartıyla anlaştıkları, müştekinin 250.000 Euroyu şüphelilere verdiği, şüphelilerin de aylık 3.000 Euro ve hatta bazı aylarda daha fazla parayı müştekiye vermek suretiyle güven ve imaj verdiği, şüphelilerin müştekiyi işyerlerine ortak edecekleri vaadiyle müştekinin, oğlunun banka hesabına gönderdiği 400.000 Euroyu bankada çekip şüphelilere verdiğini iddia ettiği, ancak şüphelilerin bu parayı aldıklarını inkâr ettikleri, müştekinin şüphelilerin kendisini işyerlerine ortak yapacak işlemleri yapmasını beklemesine karşılık, şüphelilerin bundan kaçındıkları, aldıkları parayla değer kazanacağını söyleyerek 1 kg altın aldıklarını bildirdikleri, hatta 250.000 Euronun teminatı olarak müştekinin aldığı dairelerin satış yetkisini almak üzere vekâletname düzenlettirdikleri ancak daha sonra müştekinin vekâletten azil işlemi yaptığı, müştekinin gelişen olaylar karşısında şüphelilerin kendisini dolandırmak kastıyla hareket ettiklerini anlayarak şikayette bulunduğu, şüphelilerden ...’nin vekili marifetiyle hukuk mahkemesinde 1.000,00 Türk lirası değerinde sözleşmeye aykırılıktan dava açtığı, şüphelilerin müştekiden 250.000 Euro aldığı konusunda taraflar arasında ihtilaf bulunmadığı ancak, müştekinin beyanına göre şüphelilere 400.000 Euro verdiği, ancak şüphelilerin bu parayı almadıklarını beyan ettikleri, olayla ilgili olarak müşteki vekili tarafından Cumhuriyet Savcılığına şüphelilerin 400.000 Euroyu aldıklarını gösteren konuşmaların kaydedildiği CD sunulduğu halde bu CD’nin çözümünün yaptırılmadığı gibi, müştekinin bu parayı TEB ... banka şubesi memuru ....’nın huzurunda şüphelilere verdiğini bildirerek adı geçen memurun tanık sıfatıyla dinlenmesini talep ettiği halde Cumhuriyet savcılığınca dinlenmeksizin, olayda şüphelilere müsnet suçların unsurları bulunmadığı, olayın hukuki ihtilaf mahiyetinde olduğundan bahisle eksik soruşturmaya ve değerlendirmeye dayalı verilen kovuşturmaya yer olmadığına dair karara yönelik yapılan itirazın belirtilen gerekçelerle kabulü yerine yeterli ve yasal gerekçe göstermeksizin reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden, 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Şikâyet dilekçesi ekinde sunulan ve şüpheliler tarafından inkâr edilen 400.000,00 EURO paranın şikâyetçi tarafından verildiğine dair delil oluşturduğu iddia edilen bilgisayar diskinin bilirkişi vasıtasıyla çözümlenmesi yaptırılmadan ve olaylar hakkında bilgisi olduğu anlaşılan ... ile ...’ın tanık sıfatıyla bilgi ve görgülerine başvurulmadan, yine paranın verildiği tarihte şikâyetçinin şüphelilerle birlikte parayı çekmeye gittiğini belirttiği bankanın güvenlik kamerası kayıtları incelettirilmeden, eksik araştırmayla karar verilmiş olması nedeniyle itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet bulunmadığından, kanun yararına bozmaya atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görülmekle, Antalya 4. Sulh Ceza Hâkimliğinin 01.08.2016 tarih ve 2016/2206 değişik iş sayılı kararının, 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi gereğince BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca müteakip işlemlerin itiraz merciince yerine getirilmesine, 15.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.