Yargıtay - Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2019/1420 Esas 2019/5088 Karar Sayılı İlamı

15. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/1420
Karar No: 2019/5088

Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2019/1420 Esas 2019/5088 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bir davanın temyiz incelemesi, davacının avukatı tarafından istendi. Dosyadaki belgeler okunduktan sonra karar verildi. Davada, eksik ve kusurlu işler bedeli ile gecikme tazminatı ve cezai şart istemi vardı. Bu davalarda, iskan koşuluna bağlanmış olan bağımsız bölümlerin teslimi yapılana kadar alacakların muaccel hale gelmeyeceği ve zamanaşımı süresinin yapı kullanma izin belgesinin alındığı tarihten sonra başlayacağı belirtildi. Bu nedenle, davanın belirsiz alacak davası olmadığı ve zamanaşımının 15.10.2018 tarihinde işlemeye başladığı kararlaştırıldı. Kararda alacağı belirtilen kanun maddesi ise Türk Borçlar Kanunu'nun 147/6. maddesi oldu. Daire, Yargıtay 23. Hukuk Dairesi kararında belirtilen \"eksik ve ayıplı imalât bedelinin tahsili istemine ilişkin davanın belirsiz alacak davası olarak açılabileceği\" kabulünün Dairemizin uygulamasıyla ilgili olmadığını belirtti. Bu nedenle, temyiz itirazlarının reddedilmesine karar verildi ve kararın ilk derece mahkemesine gönderilmesine karar verildi. Kanun maddeleri detaylı olarak açıklanmadı.

15. Hukuk Dairesi 2019/1420 E. , 2019/5088 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi : Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı olan Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi’nce verilen kararın temyizen tetkiki davacılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve 6100 sayılı HMK 355. maddedeki, kamu düzenine aykırılık halleri resen gözetilmek üzere istinaf incelemesinin, istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılacağı kuralına uygun biçimde inceleme yapılıp karar verilmiş ve özellikle gerek eksik ve kusurlu işler bedeli gerekse gecikme tazminatı ve gecikme nedeniyle cezai şart istemlerine ilişkin davalarda, kat karşılığı inşaat sözleşmesi gereğince arsa sahibine isabet edecek bağımsız bölümlerin tesliminin yapı kullanma izin belgesi (iskân) alınması koşuluna bağlandığı hallerde belirtilen alacakların yapı kullanma izin belgesinin alınması ile muaccel hale geleceği, somut olayda da taraflarca teslimin iskan koşuluna bağlanmış olduğu, yapı kullanma izin belgesinin 07.01.2013 tarihinde alındığı, talep edilen alacakların belirlenebilir olması nedeniyle davacı tarafça dava dilekçesinde değer gösterilerek talepte bulunulduğu, bu durumda davanın belirsiz alacak davası olmayıp kısmi dava niteliğinde olması sebebiyle alacağın muaccel olup zamanaşımının işlemeye başladığı 07.01.2013 tarihinden ıslah harcının yatırıldığı 15.10.2018 tarihine kadar 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu"nun 147/6.
maddesinde öngörülen 5 yıllık zamanaşımı süresinin geçtiğinin anlaşılmasına, emsal olarak sunulan kararda yer verilen "arsa payı karşılığı inşaat sözleşmesinden kaynaklı eksik ve ayıplı imalât bedelinin tahsili istemine ilişkin davanın belirsiz alacak davası olarak açılabileceğine" ilişkin kabulün Dairemizin uygulaması ile ilgili olmayıp, Yargıtay Yüksek 23. Hukuk Dairesi"nin bozma kararının özetlenmesi sırasında o karardaki ifadelerin Dairemiz kararında yazıldığının anlaşılmasına göre verilen kararda bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan yerinde olmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, 6100 sayılı HMK 373. madde hükümleri gözetilerek dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin ise Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi’ne gönderilmesine, 10.12.2019 gününde kesin olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.