18. Ceza Dairesi Esas No: 2020/960 Karar No: 2020/6799 Karar Tarihi: 09.06.2020
Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2020/960 Esas 2020/6799 Karar Sayılı İlamı
18. Ceza Dairesi 2020/960 E. , 2020/6799 K.
"İçtihat Metni"
KARAR
Hakaret suçundan sanık ..."ın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 125/1, 125/4, 43/1, 62/1 ve 52/2. maddeleri uyarınca 1.740,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Alanya 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 25/04/2019 tarihli ve 2018/966 esas, 2019/440 sayılı kararının, Adalet Bakanlığı tarafından kanun yararına bozulmasının istenilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 24/01/2020 gün ve 2020/10376 sayılı tebliğnamesiyle dava dosyası Dairemize gönderilmekle incelendi: İstem yazısında: “Dosya kapsamına göre; sanığın üzerine atılı hakaret suçunun soruşturulması ve kovuşturulmasının şikâyete bağlı olması ve mağdurun 14/02/2019 tarihli birinci oturumda şikayetinden vazgeçmesine rağmen sanığın talimatla alınan 14/03/2019 tarihli savunmasında şikayetten vazgeçme olursa kabul etmediğini beyan ettiği anlaşılmış ise de; savunma beyanının alındığı duruşmada müştekinin şikayetinden vazgeçtiği hususunun doysa kapsamından anlaşılmasına karşın, bu somut durum hakkında sanık bilgilendirilmeden sanığın beyanına başvurulduğu ve dolayısıyla müştekinin şikayetten vazgeçtiği hususu bildirildikten sonra şikayetten vazgeçmeyi kabul edip etmediğine yönelik beyanına başvurulması gerektiği halde, bu husus ikmal edilmeden sanığın cezalandırılmasına karar verilmesinde isabet görülmemiştir. ” denilmektedir. Hukuksal Değerlendirme: 5237 sayılı TCK"nın 131/1. maddesinde: “Kamu görevlisine karşı görevinden dolayı işlenen hariç; hakaret suçunun soruşturulması ve kovuşturulması, mağdurun şikâyetine bağlıdır." hükmüne yer verildiği, Aynı Kanun"un 73. maddesinin 4. fıkrasında: “Kovuşturma yapılabilmesi şikayete bağlı suçlarda kanunda aksi yazılı olmadıkça suçtan zarar gören kişinin vazgeçmesi davayı düşürür." hükümleri düzenlenmiştir. Yine aynı Kanun’un 73. maddesinin 6. fıkrasında ise: “Kanunda aksi yazılı olmadıkça, vazgeçme onu kabul etmeyen sanığı etkilemez.” hükmü amirdir. 5271 sayılı CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrasında da: “Türk Ceza Kanunu"nda öngörülen düşme sebeplerinin varlığı yada soruşturma yada kovuşturma şartının gerçekleşmeyeceğinin anlaşılması hallerinde, davanın düşmesine karar verilir.” hükmü yer almaktadır. İncelenen dosyada; mağdur ... Ganiyeva"nın, kovuşturma aşamasındaki 14/02/2019 tarihli oturumda alınan ifadesinde, şikayetten vazgeçmiş olmasına rağmen sanık ..."ın, 14/03/2019 tarihli talimatla alınan savunmasında, hakkında şikayetten vazgeçme olması durumunda bunu kabul etmediğine yönelik beyanı karşısında, mevcut delillere göre mahkemenin bir hüküm kurması gerektiği, mahkemece verilen kararın kanuna uygun olduğu anlaşılmakla, tebliğnamedeki kanun yararına bozma talebinin reddine karar vermek gerekmiştir.
Sonuç ve Karar: Yukarıda açıklanan nedenlerle; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın düzenlediği tebliğnamedeki düşünce yerinde görülmediğinden, CMK"nın 309. maddesi koşullarını taşımayan KANUN YARARINA BOZMA İSTEĞİNİN REDDİNE, dosyanın Yüksek Adalet Bakanlığı"na sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na TEVDİİNE, 09/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.