MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı dava dilekçesi ile, site yönetimine ait defterlerin yeni yönetime teslim edilmemiş olması sebebi ile KMK"nın 33. maddesi uyarınca hakim müdahalesi ile siteye ait defterlerin devir ve tesliminin sağlanması, 02/06/2013 tarihinde hesapta yer alan paranın aylık % 10 gecikme tazminatı ile davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece KMK"ya göre toplu yönetimin 634 sayılı kanunun 68. maddesinde düzenlendiği, onaylı imar planı hükümlerine uygun, hazırlanan vaziyet planı ve projelerde belirtileceği, 69. maddede toplu yapı yönetimlerinin idare ve yönetim ile ilgili tüm hususları yönetim planında göstermesi gerektiği, davacı Site 61 Yönetimi Kanuna uygun zorunlu unsurları ihtiva edip tapu müdürlüğüne yönetim planı sunmadığı, geçerli bir yönetim olarak kabul edilmeyeceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içindeki bilgi ve belgelerle, tapu kaydı ve yönetim planının incelenmesinden; davaya konu sitenin birden fazla parsel üzerinde kurulu olduğu ve Kat Mülkiyeti Kanununda değişiklik yapılmasına ilişkin 5711 Sayılı Kanunun 22. maddesi ile Kat Mülkiyeti Kanununun 66. ve devamı maddelerinde düzenlenen Toplu Yapılara İlişkin Özel Hükümler uyarınca sitede henüz toplu yapı yönetimine geçilmediği anlaşılmaktadır. Bu nedenle uyuşmazlıkta Kat Mülkiyeti Kanunu hükümlerinin değil, genel hükümlerin uygulanması gerekmektedir. Buna göre görev hususu da genel hükümler uyarınca belirlenmelidir.
Hukuki uyuşmazlıklarda asliye hukuk mahkemelerinin görevi asıl, sulh hukuk mahkemesinin görevi ise istisnadır. Özel bir kanun hükmü ile açıkça sulh hukuk mahkemesinde bakılacağı bildirilmeyen bütün dava ve işler asliye hukuk mahkemesinde görülür. Bu nedenle mahkemece, genel hükümlere göre asıl görevli mahkeme olan asliye hukuk mahkemesinde bakılmak üzere dava dilekçesinin görev yönünden reddine karar verilmesi gerekirken, esas hakkında hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 21/03/2019 günü oy birliğiyle karar verildi.