Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/2983 Esas 2020/3546 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Bakırköy 5. Asliye Ticaret Mahkemesi
.

Taraflar arasındaki iflasın ertelenmesi davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın esastan reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, müvekkili şirketin uzun yıllardan beri deri sektöründe faaliyette bulunduğunu, son dönemlerde ülkede meydana gelen ekonomik krizin kendi sektörlerine de yansıması nedeni ile ekonomik güçlerinin azalarak mali yönden zor durumda kaldıklarını, İİK 179 ve devamı maddeleri gereğince şirketin borca batık olduğu, iyileştirme projesi ile borca batıklıktan kurtulacağını ileri sürerek davacının bir yıl süre ile iflasının ertelenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Müdahiller vekilleri, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
İlk derece mahkemesince, iflas erteleme talebinin ardından mahkemece verilen tedbir kararlarına rağmen dava tarihinden itibaren geçen yaklaşık iki yıllık süre sonunda davacı şirketin borca batıklık durumunun aynı düzeyde devam ettiği, şirketin faaliyetini tamamen sonlandırdığı, sunulan iyileşme projesinin ciddi ve inandırıcı bulunmaması karşısında şirketin mali durumunun iyileşme ümidinin de bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddi ile davacının iflasına karar verilmiştir.
İlk derece mahkemesi kararına karşı davacı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi tarafından istinaf incelemesi neticesinde; davacı şirket hakkında bilirkişi raporu ve kayyım tarafından verilen raporlar dikkate alındığında şirketin 30/09/2016 tarihi itibari ile (-) 392.684,00 TL dönem zararının bulunduğu, son dokuz ayda çıkan personel de dahil maaş ve tazminatların ödenmediği, şirketin kamuya olan vergi ve SGK borçlarını ödeyemediği, kayyımın tahakkuk eden ücretinin de ödenmediği, şirketin faaliyetlerini tamamen durdurduğu ve tekrar faaliyetlerini canlandıracağına ilişkin herhangi bir emarenin bulunmadığı, şirketin mali durumunun iyileşme ümidinin olmadığı ve iflasının gerektiği, mahkeme kararında usul veya esas yönünde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle İstinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bu karara karşı süresinde davacı vekilince süresinde temyiz yoluna başvurulması üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi kararına ilişkin davacı vekilinin tüm temyiz sebeplerinin reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğininde İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesine gönderilmesine, 11.11.2020 tarihinde kesin olarak oy birliği ile karar verildi.