Kasten yaralama - tehdit - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/2393 Esas 2020/4560 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2393
Karar No: 2020/4560
Karar Tarihi: 05.03.2020

Kasten yaralama - tehdit - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/2393 Esas 2020/4560 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen karara göre, katılan sanıkların kasten yaralama ve tehdit suçlarından mahkumiyetleri kararına hükümlerinin açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmiştir. Ancak, Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 5271 sayılı CMK'nin 231. maddesi uyarınca verilen bir hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının itiraz edilebileceğine ve temyiz edilemeyeceğine dair kararına göre bu kararlara temyiz mümkün değildir. Ayrıca, bir sanığın savunma hakkının kısıtlanması, hak yoksunlukları ve Anayasa'ya aykırılık iddiaları nedeniyle karar bozulmuştur. İlgili kanun maddeleri şunlardır: 5271 sayılı CMK'nin 231. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 58. maddesi, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin 6. maddesi, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 36. maddesi ve CMK'nin 226. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2020/2393 E. , 2020/4560 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Katılan sanıklar ... ve ... haklarında “Kasten Yaralama” ve katılan sanık Hevzat hakkında “Tehdit” suçlarından verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlara yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.02.2009 tarihli ve 2009/13-12 sayılı Kararı uyarınca, katılan sanıklar hakkında 5271 sayılı CMK"nin 231. maddesi gereği verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının, CMK"nin aynı Kanun’un 231/12. maddesi uyarınca itirazı kabil olup, temyizi mümkün bulunmadığından, temyizen incelenmeyen dosyanın mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2)Katılan sanık ... hakkında, katılan sanık ...’ye karşı “Kasten Yaralama” suçundan kurulan hükme yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
a)5271 sayılı CMK’nin 226. maddesi gereği ek savunma hakkı tanınmadan ve savunması talimat yoluyla kararı üzerine KDZ. Ereğli (Kapatılan) 2. Sulh Ceza Mahkemesince tespit olunan sanığa adli sicil kaydı da okunmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesinin uygulanması suretiyle Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (Pelissier ve Sassi/Fransa, No: 25444/94, P. 67, Sadak ve diğerleri/Türkiye No: 29900/96, 29901/96, 29902/96, 29903/96, 17.07.2001) kararlarında belirtildiği üzere, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin “Adil yargılanma hakkı” başlıklı 6. maddesine, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın “Hak arama hürriyeti” başlıklı 36. maddesine ve CMK’nin 226. maddesine muhalefet edilerek sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
Kabule göre de;
b)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumlarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 05.03.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.