Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2013/11066 Esas 2014/1122 Karar Sayılı İlamı

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırıya teşebbüs, hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından sanık ..."ın yapılan yargılamaları sonunda; beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde basit cinsel saldırı, yağma ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkûmiyetine dair Gaziantep 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 07.03.2013 gün ve 2010/145 Esas, 2013/137 Karar sayılı hükümlerin süresi içerisinde Yargıtayca incelenmesi sanık, müdafii ve O Yer Cumhuriyet Savcısı tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde basit cinsel saldırı ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerin yapılan temyiz incelemesinde;
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, yerinde görülmeyen sanık ve müdafiin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Sanık hakkında yağma suçundan kurulan hükmün temyiz incelenmesine gelince;
Mağdurenin aşamalardaki sanıkla evde boğuştuktan sonra sanığın kaçarken elinde bir şey görmediğine dair istikrarlı beyanları, sanığın özellikle 02.06.2010 tarihli duruşmada bilgisayar ve cep telefonlarını mağdurenin evinden alıp arkadaşının evine götürdükten sonra yeniden eve girdiğine dair beyanı ve tüm dosya içeriğine göre; sanığın bilgisayar ve cep telefonlarını alırken mağdureye karşı herhangi bir tehdit veya cebir kulanmadığı, mağdureye cinsel saldırı da bulunmak için eve ikinci kez girdiğinde mağdurenin bacaklarını okşaması üzerine mağdurenin uyanıp sanıkla boğuştuğu anlaşıldığından eyleminin hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden TCK.nın 142/1-b ve 143. maddeleri uyarınca cezalandırılması yerine suç vasfında hataya düşülerek yağma suçundan hüküm kurulması,
Kabule göre,
Hırsızlık konusu eşyaların mağdureye kovuşturma başlamadan önce 02.04.2010 tarihinde teslim edilmesi karşısında sanık hakkında etkin pişmanlıktan dolayı indirim yapılırken TCK.nın 168/1-3. maddelerinin uygulanması yerine aynı Kanunun 168/2. maddesinin uygulanması,
Kanuna aykırı, sanık, müdafii ve O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 05.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.