Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2013/2062 Esas 2013/8317 Karar Sayılı İlamı

4. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/2062
Karar No: 2013/8317
Karar Tarihi: 08.05.2013

Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2013/2062 Esas 2013/8317 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı avukatının dilekçesi üzerine, davalıya manevi tazminat davası açılmış ve mahkemece kısmen kabul edilmiştir. Kabul edilen kısmı için davacı lehine vekalet ücretine karar verilirken, reddedilen kısım için davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmemiştir. Bu açıdan mahkemece davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi doğru görülmemiştir. Ancak, yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını da gerektirmediğinden; kararın, HUMK’nun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanması gerekmiştir. Kararda, davacının vekalet ücretinin, Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi Uyarınca 1.200,00 TL olarak belirlendiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri ise HUMK’nun 438. maddesi ve Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi olarak geçmektedir.

4. Hukuk Dairesi 2013/2062 E. , 2013/8317 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 27/09/2006 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 27/11/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre aşağıdaki bendin kapsamı dşında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince, Dava haksız eylem nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece isteminin bir bölümü kabul edilmiştir. Kabul edilen kısım için davacı lehine vekalet ücretine karar verilmiş; reddedilen kısım için davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmemiştir. Bu açıdan mahkemece davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi doğru görülmemiştir. Ancak, yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını da gerektirmediğinden; kararın, HUMK’nun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda gösterilen nedenle hüküm bölümüne 5. madde eklenerek, “Davalı kendini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürülükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi Uyarınca 1.200,00 TL maktu vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine" cümlesinin eklenmesine, davalının diğer temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddi ile kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA 08/05/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.