Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : 3.802 TL maddi ve 5.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Gerekçeli karar başlığında, ""dava"" yerine ""suç"", dava tarihi"" yerine, ""suç tarihi"" ve ""suç saati"" ibarelerine yer verilmiş olması mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışlıkları olarak kabul edilmiştir.
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5271 sayılı CMK"nın 142/1. maddesine göre koruma tedbirleri nedeniyle tazminat istemlerinin herhalde hükmün kesinleşme tarihini izleyen bir yıl içinde dava konusu edilebileceği, davacının tazminat talebine dayanak teşkil eden ... Ağır Ceza Mahkemesinin, 17.03.2010 tarih, 2008/268 Esas – 2010/105 Karar sayılı beraat hükmünün temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 10. Ceza Dairesinin 2011/3536 Esas – 2012/12835 Karar sayılı ilamı ile onanması suretiyle 02.07.2012 tarihinde kesinleştiği, tazminat davasının ise 22.08.2013 tarihinde açıldığının anlaşılması karşısında, davanın beraat hükmünün kesinleşme tarihini izleyen 1 yıl içinde açılmadığı gözetilerek reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde kısmen kabulüne karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 29.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.