MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 22/04/2015 tarih ve 2014/516-2015/176 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı, davalı bankadan kullandığı 250.000 TL kredi karşılığında kendisinden 5.250 TL komisyon ve masraf kesildiğini, sözleşmenin bir örneğinin kendisine verilmediğini, matbu olması sebebiyle içeriğine müdahale edemediği gibi müzakere de yapılmadığını ileri sürerek 5.250 TL"nin tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, sözleşmenin taraflarca müzakere edilerek akdedildiğini, sözleşmede komisyon bedelinin tahsil edileceğinin belirtildiğini, sözleşmenin eki olan geri ödeme planında komisyon tutar ve oranının açıkça gösterildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu, uyulan bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, davalının kredi açılırken veya yeniden yapılandırılırken yapılması mutad ve zorunlu olan masrafları isteyebileceği, kredi verilmesi veya yeniden yapılandırılması için gereken zorunlu masrafların neler olduğu konusunda ispat yükünün bankaya düştüğü, bunun dışında sebebi ve dayanağı açıklanmayan, içeriği somutlaştırılmayan, sözleşmede “ücret ve masraflar” başlığı altında maktuen belirlenen bir miktarın kredi çekenden alınacağına dair hükmün haksız şart niteliğinde bulunduğu, bankanın dava konusu giderin, kredinin verilmesinde ya da yeniden yapılandırılmasında zorunlu masraf niteliğinde bulunduğu hususunu kanıtlayamadığı, 5.250 TL miktarın neyin komisyonu olduğunun dosyada belli olmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne, 5.250 TL dosya masrafının davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 01,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 13.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.