MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 07/05/2015 tarih ve 2014/409-2015/245 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı Bankadan kullandığı kredi esnasında hesap komisyon masrafı alındığını, davalının ancak zorunlu masrafları ispatlamak şartıyla isteyebileceğini, müvekkiline bir bildirim yapılmadığını, kesintinin TBK"nın 20 vd. maddelerinde öngörülen genel işlem şartlarına aykırılık taşıdığını ileri sürerek şimdilik 3.100 TL"nin kesinti tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir. Davacı vekili ıslah dilekçesi ile talep sonucunu 6.000 TL"ye çıkarmıştır.
Davalı vekili, sözleşmede dava konusu masrafın alınabileceğinin belirtildiğini, mevzuatta da yasal dayanağının bulunduğunu, TTK"nın 20"nci maddesi uyarınca gördüğü hizmetin karşılığı olarak tacirin ücret isteyebileceğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, taraflar arasında imzalanan sözleşmenin tip sözleşmelerden olduğu, sözleşmede yer alan masraf alınmasına ilişkin hükmün TBK"nın 20. maddesinde belirtildiği üzere genel işlem koşulu niteliği taşıdığı, sözleşme hükmünün davacının menfaatlerine aykırı olduğu, alınan masraflara ilişkin ispat yükünün davalı banka üzerinde bulunduğu, masrafların hangi zorunlu gider için ve hangi amaçla alındığına ilişkin herhangi bir belgenin veya delilin sunulmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne, 6.000 TL"nin 08.07.2014 tarihinden itibaren işleyecek ticari avans faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, davacıdan tahsil edilen masraf kalemlerinin hangi gider için ve hangi amaçla alındığının davalı tarafından ispatlanamamış olmasına göre davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA,aşağıda yazılı bakiye 307,35 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 13/06/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.