Kasten öldürmeye teşebbüs - Kasten yaralama - 6136 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2013/3996 Esas 2014/5691 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/3996
Karar No: 2014/5691
Karar Tarihi: 01.12.2014

Kasten öldürmeye teşebbüs - Kasten yaralama - 6136 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2013/3996 Esas 2014/5691 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın kasten öldürmeye teşebbüs, kasten yaralama ve 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçlarını işlediğini tespit etmiştir. Sanık 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmıştır. Ayrıca, 6136 sayılı Yasanın 13/1 maddesi uyarınca 10 ay hapis ve 500 TL adli para cezası almıştır. İlgili kararda, sanığın haksız tahrik sebebi ile cezalandırılması gerektiği belirtilmiştir. Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (TCK) 29, 62, 53 ve 58. maddelerine sıkça atıfta bulunulmuştur.
Kanun maddelerinin açıklamaları:
- TCK 29. madde: Haksız tahrik sebebi ile ceza indirimi yapılmasını düzenler. Haksız tahrik, bir kişinin, kendisine saldırıda bulunulması ya da özel hayatına ilişkin bir durumun açıklanması gibi olaylar karşısında duyduğu yoğun psikolojik baskıya verilen hukuki bir isimdir.
- TCK 62. madde: Yaralama suçunu tanımlar.
- TCK 53. madde: Birden fazla suç işlenmesi halinde, daha ağır olan suçtan hüküm verilmesini düzenler.
- TCK 58. madde: Haksız tahrik sebebi ile azaltılmış cezanın alt sınırını belirler.
- 6136 sayılı Yasaya muhalefet: Bu yasa, alkol, tüt

1. Ceza Dairesi 2013/3996 E. , 2014/5691 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, Kasten yaralama, 6136 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : 1-..."i öldürmeye teşebbüsten; 5237 sayılı TCK"nun 81, 29, 62, 53, 58. maddeleri uyarınca; 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına.
2- ..."i yaralamaktan ; 5237 sayılı TCK"nun 86/2, 86/3-e, 29, 62, 53, 58. maddeleri uyarınca; 1 ay 25 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına.
3- 6136 sayılı Yasanın 13/1, 5237 sayılı TCK"nun 62, 53, 58. maddeleri uyarınca; 10 ay hapis ve 500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına.

TÜRK MİLLETİ ADINA

1- Mağdurlar ... ve ..."ın sanığa yönelik haksız hareketlerinin ulaştığı boyut dikkate alınarak, 1/4 den 3/4 e kadar ceza indirimi öngören TCK"nun 29. maddesi uyarınca, alt ve üst sınırlar arasında makul bir indirim yapılması yerine, 3/4 oranında indirim yapılarak eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Toplanan deliller, karar yerinde incelenip, sanığın kasten öldürmeye teşebbüs, kasten yaralama ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, cezayı azaltıcı haksız tahrik ve takdiri indirim sebebinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri ve düzeltme sebebi dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafıinin yasal savunmaya, suç vasfına, vekalet ücretine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 90.maddesi son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK’nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13.maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8.maddesi gereğince, sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretlerinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeksizin, yazılı şekilde zorunlu müdafii ücretinin sanıktan tahsiline karar verilmesi yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm fıkrasındaki yargılama giderleri ile ilgili bölümdeki sanıklara soruşturma aşamasında atanan zorunlu müdafii ücretinden ibaret kısmın çıkarılmasına, sanık ... yönünden yargılama gideri toplamının "110,98 TL" olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle CMUK.nun 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak DÜZELTİLEN, hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 01/12/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.