Davacı ... ile davalı ... Belediyesi arasındaki davadan dolayı ...ara 11. Asliye Hukuk Hakimliğince verilen 01.10.2015 gün ve 2013/436 E.-2015/348 K. sayılı hükmü onayan 23. Hukuk Dairesi"nin 20.12.2018 gün ve 2016/2005 E.-2018/5971 K. sayılı ilamı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, sözleşmenin ifası ve tazminat talebine ilişkin olup, mahkemece davanın kabulüne dair verilen kararın, davalı tarafından temyizi üzerine Yargıtay 23. Hukuk Dairesi tarafından verilen 20.12.2018 tarihli 2016/2005 Esas 2018/5971 Karar sayılı onama ilamına karşı davalı tarafından karar düzeltme talebinde bulunulmuştur.
Karar düzeltme talebinin kural olarak temyiz incelemesini yapan Yargıtay Hukuk Dairesince incelenmesi gerekmekte ise de; Yargıtay Büyük Genel Kurulu"nun 09.02.2018 gün 2018/1 sayılı işbölümü kararı ile arsa payı karşılığı inşaat yapım sözleşmesinden kaynaklanan ve 01.07.2016 tarihinden sonra temyiz ya da karar düzeltme talepli olarak Yargıtay"a gelen dosyalardaki temyiz ya da karar düzeltme taleplerini incelemek görevi Yargıtay 15. Hukuk Dairesi"ne verildiğinden karar düzeltme talebi Dairemizce incelenmiştir.
Davacı davasında davalı ile aralarında Kuzey ... Projesi kapsamında tapu tahsis belgeli tesis sözleşmesi imzalandığını, sözleşmeye göre taşınmazını davalıya devrettiğini, sözleşme yapılmadan önce arsa bedelinin tahsil edildiğini, alacağı 80 m2 daire için eksik arsa payı borçlanması olarak 15.101,20 TL borçlandığını ve 48 ay vadede ödendiğini, kendi üzerine düşen edimi yerine getirdiğini, ancak kendisine vaat edilen dairenin ayıplı olduğunu belirterek zararın tazmini, ayıplı eserin davalıya iadesi ve sözleşmenin aynen ifasına karar verilmesini istemiş, davalı savunmasında sözleşme gereği çekilen kura sonrasında davacıya 1 parsel üzerinde kurulu 2 nolu dairenin isabet ettiğini, sözleşmede dairenin vasfına dair belirleyici herhangi bir konu kararlaştırılmadığını, kuradan önce bildirilen dairelerin kuraya girmesinde sakınca görmeyen davacının kendisine isabet eden daireyi beğenmeyince dava yolu ile amacına ulaşmak istediğini açıklayarak davanın reddine karar verilmesini istemiş, mahkemece davanın kabulü ile 140.000,00 TL’nin davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Taraflar arasında düzenlendiği anlaşılan “tapu tahsis belgeli tesis sözleşmesi” başlıklı sözleşmede davacının kendisine ait olan taşınmazını davalıya devredeceği, karşılığında 80 m2"lik bir adet konutun davacıya verileceğinin kabul edildiği anlaşılmaktadır. Davacının iddiası sözleşmede kendisine ve kendisi gibi hak sahiplerine verileceği taahhüt edilen
dairelerin basında ve diğer tanıtımlarda normal katlarda olacağının taahhüt edildiğini oysa verilen dairenin bodrum kattan verildiği iddiasına dayalıdır. Ancak tarafların serbest iradesi ile imzaladıkları ve özel hukuk hükümlerine tabi olan sözleşme hükümleri tarafları bağlayıcı nitelikte olup, uyuşmazlığın da bu kapsamda çözümlenmesi gerekir. Taraflar arasında imzalanan 06.12.2005 tarihli tapu tahsis belgeli tesis sözleşmesinin ... Büyükşehir Belediyesi"nin taahhütleri başlıklı maddesinde davalı belediyenin davacı adına ... Girişi Kentsel Dönüşüm Projesi imar planında gösterilen 1. etap konut adalarında üretilecek 80 m2"lik bir adet daireyi anahtar teslimi vermeyi taahhüt ettiği anlaşılmaktadır. Bu sözleşmede davalı belediyenin, bodrum kat, bahçe katı ve çatı katlarının kur"aya dahil edilmeyeceğine dair açık bir taahhüdünün bulunmadığı anlaşılmaktadır. Bu durumda mahkemece, davanın reddine karar verilmesi gerekirken kabulüne karar verilmesinin doğru olmadığından, verilen kararın bozulması gerekirken hata sonucu onandığı bu kez yapılan incelemede anlaşıldığından davalının karar düzeltme talebinin kabulü ile kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalının karar düzeltme taleplerinin kabulü ile Yargıtay 23. Hukuk Dairesi tarafından verilen 20.12.2018 tarihli 2016/2005 Esas 2018/5971 Karar sayılı onama ilamının kaldırılarak mahkeme kararının BOZULMASINA, ödenenden 5766 sayılı Kanun"un 11. maddesi ile yapılan değişiklik gereğince Harçlar Kanunu 42/2-d maddesi uyarınca alınması gereken 143,50 TL Yargıtay başvurma harcının mahsup edilerek, varsa fazla alınan harcın temyiz eden davalıya iadesine, ödediği karar düzeltme peşin harcının istek halinde karar düzeltme isteyen davalıya geri verilmesine, 10.12.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.