Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2019/1254 Esas 2019/5078 Karar Sayılı İlamı

15. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/1254
Karar No: 2019/5078
Karar Tarihi: 10.12.2019

Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2019/1254 Esas 2019/5078 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı ve davalı arasındaki davadan dolayı verilen kararın Yargıtayca incelenmesi istenildi. Kararda, 5219 sayılı Yasa'nın 2 A maddesinin c fıkrası ile HUMK'nın 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırının 01.01.2018 tarihinden itibaren 2.590,00 TL'ye çıkarıldığı belirtildi. Davada talep edilen 6.984,50 TL'nin tahsili için 2.150,00 TL'ye hükmedildiği ve kararın kesin olduğu vurgulandı. Bu nedenle temyiz istemi reddedildi. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri ise 5219 sayılı Yasa'nın 2 A maddesinin c fıkrası ve HUMK'nın 427. maddesi oldu.

15. Hukuk Dairesi 2019/1254 E. , 2019/5078 K.

"İçtihat Metni"

Davacı ... ile davalı ... arasındaki davadan dolayı ... 5. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 18.12.2018 gün ve 2018/219 E.-2018/722 K. sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

14.07.2004 gün ve 5219 sayılı Yasa"nın 2 A maddesinin c fıkrası ile HUMK"nın 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2018 tarihinden itibaren 2.590,00 TL"ye çıkarılmıştır. ... 5. Asliye Hukuk Mahkemesi"nin kararı 18.12.2018 tarihlidir. Davada 6.984,50 TL"nin tahsili talep edilmiş, 2.150,00 TL"ye hükmedilmiş olduğundan karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay"ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir. Bu nedenle temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz isteminin, mahkeme hükmünün kesin olması yönünden REDDİNE, ödediği temyiz peşin ve Yargıtay başvurma harçlarının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 10.12.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.