Davacı,  davalı işveren nezdinde  30.7.2001-30.4.2005 tarihleri arası çalıştığının tespiti ile işçilik alacaklarının tahsiline    karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının 30.07.2001-30.04.2005 tarihleri arasında davalıya ait işyerinde hizmet akdine dayalı olarak geçen ve Kuruma kayıt ve tescil edilmeyen çalışmalarının tesbiti ile bir kısım işçilik alacaklarının davalı işverenden tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece, hizmet tesbitine ilişkin istemin kabulüne,işçilik alacaklarına ilişkin istemin ise kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Mahkemece hükme esas alınan 10.8.2007 tarihli bilirkişi  raporunda 2001 yılı 3. dönemi Eylül, Ekim, Kasım, ve Aralık ayı olmak üzere toplam 120 gün olduğu halde 150 gün  kabul edilerek 2001 yılı 3. dönem  yönünden 40 gün eksik  bildirilen süre olduğu halde, 70 gün eksik  bildirilen süre bulunduğunun kabulüyle  hatalı  tanzim edilmiş olup  mahkemece davacının davalı işyerinde geçen ve Kuruma kayıt ve tescil edilmeyen 2001/3.dönemdeki çalışmaları 40 gün olması gerekirken 70 gün olarak tesbitine karar verilmesi isabetsizdir.  Ayrıca  davacı işçinin istek konusu süre içinde  fazla çalışma  ücreti isteklerinin de kısmen kabulüne karar verilmiştir.  Bir kişinin  uzunca bir süre günde 3,5 saat fazla çalışma yapması hayatın olağan akışına uygun bulunmadığından  hasta olması, mazeretli bulunması  nedeniyle fazla çalışma  yapamadığı günler  bulunabileceği gözetilerek  hakkaniyet indirimi yapılması gerektiği  Yargıtay  kararlarında istikrarlı uygulama halini almıştır (Yargıtay 9.HD. 28.4.2005 gün 2004/ 24398 E, 2005/ 14779 K. ve Yargıtay 9.HD. 9.12.2004 gün 2004/ 11620 E, 2004/ 27020 K.). Ancak, fazla çalışmanın takdiri delil niteliğindeki tanık anlatımları yerine, yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir.   Somut  olayda hesaplama tamamen  tanık  beyanlarına dayanmış  olmakla   hesaplanan fazla çalışma  ücretinden indirime gidilmesi gerekirken tamamının hüküm altına alınması hatalı  olup bozma nedenidir.
O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalı E. Korga Tic.Ltd.Şti"ye iadesine, 20.03.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.