Rüşvet vermeye teşebbüs - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2016/6809 Esas 2020/9953 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/6809
Karar No: 2020/9953
Karar Tarihi: 09.03.2020

Rüşvet vermeye teşebbüs - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2016/6809 Esas 2020/9953 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, rüşvet vermeye teşebbüs suçundan mahkumiyet hükmü verdi. Ancak sanığın suçun meydana getirdiği maddi bir zarar olmadığı dikkate alındı. Tutum ve davranışlarına göre suç işleyip işlemeyeceği konusunda karar verilmesi gerektiği belirtildi. Kararda, Kemer Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın dosyaya eklenmediği ve yasal engel teşkil etmediğinin gözetilmediği ifade edildi. Bunun sonucunda CMK'ın 231/5. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verildi. Karara göre rüşvet teklifine konu paranın, suçun işlenmesi için sağlanan maddi menfaat niteliğinde olması nedeniyle TCK'ın 55/1 yerine 54/1. maddesine göre müsadere kararı verilmesi gerektiği vurgulandı. Kararda, CMK'ın 260/1, 237/2, 231/6, 231/8 ve 321. maddelerine atıfta bulunuldu.

5. Ceza Dairesi 2016/6809 E. , 2020/9953 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Rüşvet vermeye teşebbüs
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;
CMK"nın 260/1. maddesine göre rüşvet vermeye teşebbüs suçundan katılan sıfatını alabilecek surette zarar görmüş olan Hazinenin kanun yoluna başvurma hakkının bulunması ve hükmün vekili tarafından süresinde temyiz edilmesi karşısında, 3628 sayılı Yasanın 18 ve CMK"nın 237/2. maddelerinin verdiği yetkiye dayanılarak katılma talebinin KABULÜNE karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın üzerine atılı suçun meydana getirdiği maddi bir zarardan söz edilemeyeceği gözetilerek, kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları irdelenerek yeniden suç işleyip işlemeyeceği hususunda ulaşılacak kanaate göre, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının gerekip gerekmediğine karar verilmesi gerekirken, Kemer Asliye Ceza Mahkemesinin 24/11/2008 tarihli, 2008/1153 Esas ve 2008/1182 sayılı hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin Kararı dosya içerisine alınmadan, CMK"nın 231/6. maddesindeki objektif ve subjektif koşullar değerlendirilmeksizin ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03/06/2008 tarihli, 2008/149-163 sayılı Kararında da belirtildiği üzere, adli sicil kaydında yer alan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın mahkumiyet hükmü niteliğinde olmayıp, CMK"nın 231/8. maddesine 18/06/2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanunun 72. maddesi ile eklenen cümle de eylem tarihinde yürürlükte bulunmadığından hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yasal engel teşkil etmediği gözetilmeden, "sanığın Kemer Asliye Ceza Mahkemesince verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı mevcut olmakla" şeklindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçeyle CMK"nın 231/5. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kabule göre de;
Rüşvet teklifine konu paranın, suçun işlenmesi için sağlanan maddi menfaat niteliğinde olması nedeniyle TCK"nın 55/1 yerine 54/1. maddesine göre müsadere kararı verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafin ve katılan ... vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA 09/03/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.