Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2007/7771 Esas 2008/4576 Karar Sayılı İlamı

Davacı  davalı işveren  nezdinde  1.8.1991-24.10.1994  tarihleri arasında çalıştığının  tesbitine    karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün   davalılar  vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
 
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının 01.08.1991-24.10.1994 tarihleri arasında davalıya ait işyerinde hizmet akdine dayalı olarak geçen ve Kuruma kayıt ve tescil edilmeyen çalışmalarının tesbiti istemine ilişkindir.
Mahkemece,  davacının 1.10.1992-31.10.1994 tarihleri arasında kesintisiz  olarak çalıştığının kabulüyle davalı kuruma eksik  bildirilen 1.10.1992-1.1.1993 tarihleri  arasında 30 gün, 1.7.1993-1.10.1993  tarihleri arasında 30 gün, 1.4.1994- 31.10.1994 tarihleri arasında  90 gün çalışmanın tesbitine  karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, davacının davalı işyerine ait 1992 yılı Ekim ayı ücret bordrosunda 10 gün, Kasım ayı ücret bordrosunda ise 20 gün çalışması karşılığında ücret aldığı ve ücret bordrosunu imzaladığı anlaşılmaktadır.Bu durumda imzalı ücret bordrolarına itibar edilerek bu döneme ilişkin talebin reddi  gerekirken, 1992 yılı ekim ve kasım aylarındaki çalışmalarının da 30 güne tamamlanmak suretiyle yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 20.03.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.