MAHKEMESİ :FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 21.05.2015 tarih ve 2012/89-2015/102 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı-karşı davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı-karşı davalı vekili, davalıların, müvekkilinin Türkiye ve Çin"de tasarım tescili bulunan kontaktörleri taklit ederek üretip satmak suretiyle haksız kazanç elde ettiklerini ileri sürerek, tasarım hakkına tecavüzün tespitini, men"ini, 100.000,00 TL maddi tazminatın davalılardan müteselsilen tahsilini, ürünlerin üretim araçlarının imhasını, hükmün ilanını talep ve dava etmiş; karşı davanın ise reddini istemiştir.
Davalı ... Corporation vekili, davacının dayandığı tasarımlar üzerinde hak sahipliğinin müvekkiline ait olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı-karşı davacı ... Tic. A.Ş. vekili, asıl davanın reddini savunmuş; karşı davasında ise, davacı-karşı davalının tasarımının yeni ve ayırt edici olmadığını ileri sürerek, davalı adına tescilli 2000/2035 no"lu tasarım tescil belgesindeki 1 sıra sayılı tasarımın, 2001/01819 no"lu çoklu tasarım tescil belgesindeki 8 ve 10 sıra sayılı tasarımların, 6094 sayılı çoklu tasarım tescil belgesindeki 1 sıra sayılı tasarımın ve 5694 no"lu tasarımın hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... ve Tic. A.Ş. davaya yanıt vermemiştir.
Mahkemece, 554 sayılı KHK"nın 45. maddesi nedeniyle öncelikli olarak hükümsüzlük davasının araştırılması ve asıl davadaki taleplerin incelenip incelenmeyeceğinin buna göre değerlendirilmesi gerektiği, somut olayda, karşı davacının asıl davada davacının dayandığı 2000/2035 sayılı çoklu tasarımdaki 1 no"lu tasarımın, 2001/01819 sayılı çoklu tasarımdaki 8 ve 10 no"lu tasarımların, 6094 ve 5694 sayılı tasarımların tescil başvurusundan önce bilindiğini, kamuya sunulduğunu, yenilik ve ayırt edicilik koşullarını taşımadıklarını bu nedenle hükümsüz olduklarını iddia ettiği, bilirkişilerce yapılan teknik inceleme sonucuna göre, hükümsüzlük talep edilen bu tasarımların anonim oldukları, özgünlük, yenilik ve ayırt edicilik vasıflarına sahip olmadığı, kontaktörlerin farklı görünümlerde tasarlanıp üretilebilmesine rağmen davacı tarafın dayandığı tasarım tescilindeki kontaktörlerin, ...Firmasının 1997 tarihli modellerinin ve bazı tasarımlar yönünden ... Firmasının tasarımları ile hemen hemen aynısı olan görünüme sahip modelleri olduğu, bir kısım modeller yönünden küçük farklılıklar söz konusu olsa dahi ayrıntılardaki küçük farklılıklar ayniyeti engellemediği, bu nedenle hükümsüzlüklerine karar verilmesi gerektiği, hükümsüzlük kararları geçmişe etkili olduğundan ve 554 sayılı KHK ile sağlanan koruma, hükümsüzlük kapsamında hiç doğmamış sayıldığından asıl davadaki taleplerin incelenmesine ve tartışılmasına gerek bulunmadığı gerekçesiyle, karşı davanın kabulü ile davacı-karşı davalı adına tescilli 2000/2035 no"lu tasarım tescil belgesindeki 1 sıra sayılı tasarımın, 2001/01819 no"lu çoklu tasarım tescil belgesindeki 8 ve 10 sıra sayılı tasarımların, 6094 sayılı çoklu tasarım tescil belgesindeki 1 sıra sayılı tasarımın ve 5694 no"lu tasarımın ayrı ayrı hükümsüzlüklerine, asıl davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı-karşı davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı-karşı davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı-karşı davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 30,70 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacı-karşı davalıdan alınmasına, 13.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.