MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-

Davacı vekili, 13.04.2010 tarihinde davalının yönetimindeki araç ile karşıdan karşıya geçmekte olan müvekkili davacıya çarparak onun uzun süreli tedavi görecek biçimde yaralanmasına neden olduğunu, bu yaralanma nedeniyle ...Hastanesinde tedavi gördüğünü ve fatura karşılığı 9.832,42 TL ödediğini belirterek şimdilik 1.500,00 TL maddi tazminat ve 10.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak müvekkiline verilmesini istemiş, 27.05.2014 tarihli beyanında davalı taraftan sadece 1.500,00 TL maddi tazminat istediklerini, fazlaya ilişkin talepleri bulunmadığını bildirmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, maddi tazminat yönünden davanın kabulü ile istemle bağlı kalınmak suretiyle 1.500,00-TL. nin olay tarihi olan 13/04/2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı ..."dan alınarak davacıya verilmesine, manevi tazminat isteminin kısmen kabulü ile 3.000,00.-TL. manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine,karar verilmiş, karar davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1-6100 Sayılı HMK."nun geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK."nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2014 tarihinden itibaren 1.890,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Temyize konu karar anılan tarihten sonra verildiğinden davalı yönünden kabul edilen maddi tazminat miktarı olan 1.500,00 TL yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme kararı uyarınca Yargıtay"ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davalının maddi tazminata yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Mahkemece toplanıp değerlendirilen delillere ve özellikle manevi tazminatın takdirinde B.K.nun 47.maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre, davalının yerinde görülmeyen ve aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
3-Dava dilekçesinde talep edilen manevi tazminat miktarı 10.000 TL olup davacının manevi tazminat talebi 3.000 TL üzerinden kısmen kabul edilmiş olmasına rağmen reddedilen manevi tazminat yönünden davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmemiş olması doğru değil bozma nedeni ise de; bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden hükmün, 6100 sayılı HMK’nun geçici 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı HMUK’nun 438/7 maddesi uyarınca, aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalının maddi tazminata yönelik temyiz dilekçesinin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalının manevi tazminata yönelik sair temyiz itirazlarının reddine,(3) numaralı bentte açıklanan edenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, hüküm fıkrasına 6.bent olarak "reddedilen manevi tazminat miktarı üzerinden karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT uyarınca takdir edilen 1500 TL avukatlık ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine" ibaresinin eklenmesine ve hükmün bu haliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 21/02/2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.