Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2007/7547 Esas 2008/4529 Karar Sayılı İlamı

Davacı, davalı işveren nezdinde 15.1.1998-20.9.2004 tarihleri arası çalıştığının tespitine işçilik alacaklarının tahsiline  karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava, davacının 15.01.1998-20.09.2004 tarihleri arasında davalıya ait işyerinde hizmet akdine dayalı olarak sürekli çalıştığının tesbiti istemine ilişkindir.
Mahkemece,  tanık sözlerine dayanılarak, davanın kısmen kabulüyle, davacının 01.12.2003-20.09.2004 tarihleri arasında aralıksız çalıştığının tespitine karar verilmiştir.
Bu tür hizmet tespitine yönelik davaların kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi icap ettiği Dairemizin giderek Yargıtay’ın içtihadı gereğidir.
Davacının davalıya ait  işyerinden davalı Kuruma bildirilen çalışmaları yoktur. 30.10.2006 tarihinde yapılan keşifte dinlenen  davalı tanığı K.G., “2003 yılı sonu veya 2004 yılı başında davalı şirketin ortağı olduğunu ve davacının kendisinin ortak olduğu dönemde çalışmadığını  belirtmiştir. Bu  tanığın işveren konumunda olması nedeniyle tarafsız olamayacağı  açıktır. Davalı şirkete ait işyerinde çalıştığını beyan eden davalı tanığı İ.H.Ö.’in ve diğer davalı tanıkları ile  işyerinin bulunduğu iş merkezinde güvenlik görevlisi olan ve Mahkemece re’sen dinlenen A.A.’ın ise kayıtları getirtilmemiştir.  Bu bakımdan tanık sözleri çalışma olgusu yönünden somut olaylara dayanmamakta, soyut düzeyde kalmaktadır.
Yapılacak iş, davanın nitelikçe kamu düzenine ilişkin olduğu göz önünde tutularak, Sosyal Sigortalar Kurumu’na dönem bordroları verilmemiş olduğuna göre, dinlenen tanıkların kayıtlarını getirterek, gerektiğinde davacının tesbitini istediği tarihlerde çalıştığını iddia ettiği işyerine komşu olan işyerlerini belediye, emniyet veya jandarma vasıtasıyla saptamak, saptanan bu işyerlerinin kayıtlarına geçmiş kişilerin, başka bir anlatımla, Bağ-Kur’da, Sosyal Sigortalar Kurumu’nda veya diğer sosyal güvenlik kuruluşlarında kayıtları olan komşu işyeri sahiplerinin veya çalışanlarının bilgilerine başvurulmak ve sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Bu yön, Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 16.9.1999 gün 1999/21-510-527, 30.6.1999 gün 1999/21-549-555, 5.2.2003 gün 2003/21-35-64, 15.10.2003 gün 2003/21-634-572, 3.11.2004 gün 2004/21-480-579 ve 2004/21-479-578, 10.11.2004 gün 2004/21-538 ve 1.12.2004 gün 2004/21-629 sayılı kararlarında da vurgulanmıştır.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halide  davacı ile davalı M.Yapı End.Ltd.Şti."ye yükletilmesine,  20.3.2008 gününde oy birliği ile karar verildi.