Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2015/989 Esas 2018/214 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Beraat

Güveni kötüye kullanma suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan ile sanık arasında "Bireysel gelir getirici desteklerin finansmanına ilişkin sözleşme" imzalandığı, bu sözleşme kapsamında katılan tarafından 15000 TL karşılığında mal ve eşyanın alınıp sanığa teslim edildiği, sanığın sözleşme gereği bu malları satıp katılan kuruma sekiz yıllık süre içerisinde taksitler halinde borcunu ödemeyi kabul ettiği fakat işlerin kötü gitmesi ve ailesel bir kısım nedenlerle işyerini kapatması şeklinde gerçekleşen olayda; mahkemenin taraflar arasındaki uyuşmazlığın hukuki nitelikte olduğu gerekçesine dayanan kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Katılan vekilinin atılı suçun subuta erdiğine ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığa yüklenen fiilin kanunda suç olarak tanımlanmaması nedeniyle beraatine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322.maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından "sanığa atılı suçun yasal unsurlarının oluşmaması nedeniyle atılı suçtan CMK nun 223/2-b maddesi gereğince BERAATİNE," ibaresinin çıkarılıp yerine, "Sanığa yüklenen fiilin kanunda suç olarak tanımlanmamış olması nedeniyle atılı suçtan CMK nun 223/2-a maddesi gereğince BERAATİNE " cümlesi eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.