Tebliğname No : 2 - 2013/200404
MAHKEMESİ : Hınıs Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 26/02/2013
NUMARASI : 2012/323 (E) ve 2013/119 (K)
SUÇ : Karşılıksız yararlanma, Mühür bozma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında, mühür bozma suçundan kurulan 08/03/2011 tarihli mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
6352 sayılı Yasanın 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 23/07/2012 tarihli iade kararı sadece elektrik enerjisi hırsızlığı suçundan kurulan hükümle ilgili olup, daha önce mühür bozma suçundan kurulan hüküm ile bu hükme karşı yapılan temyiz başvurusu geçerli olduğundan, sanığın mühür bozma suçundan kurulan 08/03/2011 tarihli mahkumiyet hükmüne yönelik temyizi üzerine yapılan incelemede;
1-Sanık hakkında düzenlenen 07/01/2010 tarihli kaçak elektrik tespit tutanağında sanığın abonesiz elektrik kullandığının belirtildiği ve tutanağın abonesiz kullanım nedeniyle tutulduğu ancak sayacın suç tarihinden önce mühürlendiğine dair herhangi bir tutanak bulunmadığı, mühür bozma suçunun oluşumu için sayaçtaki bakanlık mühürlerinin değil, katılan kurum tarafından konulan mührün esas alınması gerektiği de gözetildiğinde, sanığın üzerine atılı mühür bozma suçunun unsurları oluşmadığından beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
2-Kabule göre de;
-Sanık hakkında, hükmolunan kısa süreli hapis ceza ertelendiği halde 5237 sayılı TCK.nun 53/4. maddesine aykırı olarak 53/1.maddesinde yer alan hak yoksunluklarına hükmedilmesi,
-Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 03/02/2009 tarih ve 2008/11-250, 2009/13 sayılı kararında da belirtildiği üzere, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinin objektif koşullarından birisi de, suçun işlenmesi ile mağdurun veya kamunun uğradığı zararın aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tamamen giderilmesi olduğu ancak herhangi bir zararın doğmadığı veya zarar doğurmaya elverişli bulunmayan suçlar yönünden bu koşulun aranmayacağı, mühür bozma suçunun da zarar doğurmaya elverişli suçlardan olmadığı, adli sicil kaydına göre suç kasıtlı bir suçtan mahkumiyeti olmayan sanık hakkında 5271 Sayılı CMK.nun 231. maddesinin 6. fıkrasının (b) bendinde belirtilen “sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması” koşulunun oluşup oluşmadığı değerlendirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi
ve Yargıtay denetimine elverişli olacak şekilde takdirin gerekçelerinin kararda gösterilmesi gerekirken, “kaçak elektrik bedelini ödemediği anlaşıldığından” biçimindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA,
II-Sanık hakkında, karşılıksız yararlanma suçundan kurulan 26/02/2013 tarihli mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-04/03/2011 tarihli bilirkişi raporunda kaçak tüketim bedelinin 370,92 TL olarak hesaplandığı, sanığın temyiz dilekçesi ekinde sunmuş olduğu banka dekontuna göre hüküm verilmeden önce 12/02/2013 tarihinde
Erzurum
4. İcra Müdürlüğü 2012/2089 sayılı dosyasına 1.950 TL yatırdığı ve yatırılan miktarın bilirkişi raporunda hesaplanan katılan kurumun zararı olan kaçak tüketim miktarını da karşıladığı gözetilerek, öncelikle katılan kurumdan böyle bir ödemenin olup olmadığı sorularak ve gerekirse söz konusu takip dosyası da getirtilip incelenerek sonucuna göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nun 168/2 maddesinin uygulanma koşullarının oluşup oluşmadığının tartışılmaması,
2-Sanık hakkında, hükmolunan kısa süreli hapis ceza ertelendiği halde 5237 sayılı TCK.nun 53/4. maddesine aykırı olarak 53/1.maddesinde yer alan hak yoksunluklarına hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 28/01/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.