Görevi Kötüye Kullanma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/2141 Esas 2021/11 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Görevi Kötüye Kullanma
Hüküm : Sanık ... hakkında dokuz kez, sanıklar ... ve ... hakkında ikişer kez, sanık ... hakkında altı kez, sanık ... hakkında üç kez mahkumiyet

Dosya incelendi;
Sanık ..."ın 17/04/2014 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilen hükmü 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanununun 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 25/04/2014 tarihinde temyiz ettiği anlaşılmakla, süresinde yapılmayan temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
İncelemenin sanıklar ..., ... ve ... ile sanık ... müdafilerinin temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanıkların, değişik zamanlarda oluşa uygun olarak sübutu kabul edilen, bir suç işleme kararının icrası kapsamında gerçekleştirdikleri, eylemleri nedeniyle haklarında zincirleme tek suçtan hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden ve eylemlerinin neden bağımsız suç olarak kabul edildiği, suç kastının nasıl yenilendiği denetime imkan verecek şekilde gerekçeleriyle karar yerinde gösterilip tartışılmadan, yazılı şekilde birden fazla suç kabulü ile hükümler kurulmak suretiyle fazla ceza tayin edilmesi,
Kabule göre de;
Adli para cezasının belirlenmesi sırasında, uygulama maddesi olan TCK"nın 52/2. maddesinin hüküm fıkralarında gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı
Yasanın 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesindeki düzenlemeye aykırı olarak infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezalarının hapse çevrileceğinin sanıklara ihtarına dair kararlar verilmesi,
Yüklenen suçu 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işlediği kabul edilen ve adli para cezası ile cezalandırılmalarına karar verilen sanıklar hakkında aynı Kanunun 53/5. maddesi gereğince, ayrıca, hükümde belirtilen gün sayısının yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık ... müdafii ile sanıklar ..., ... ve ..."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek Ceza Muhakemeleri Usulü Kanununun 321 ve 326/son maddeleri uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, bozma kararının mahiyetine göre kararın CMUK"nın 325. maddesi gereğince temyiz istemi reddedilen sanık ..."a TEŞMİLİNE, 12/01/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.