Cinsel taciz suçundan sanık ..."un yapılan yargılaması sonunda; atılı suçtan mahkûmiyetine dair İstanbul 33. Sulh Ceza Mahkemesinden verilen 09.05.2013 gün ve 2011/1793 Esas, 2013/557 Karar sayılı hükme karşı sanık müdafiin vâki temyiz talebinin reddine ilişkin 06.06.2013 gün ve aynı sayılı Ek Kararın süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21.06.2005 gün ve 61/82 sayılı Kararında vurgulandığı üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki kanuni düzenlemenin dikkate alınması gerektiği, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3000 TL’ye kadar (dahil) para cezaları kesin nitelikte olup, verilen cezanın tür ve miktarı itibarıyla kesin olan hükmün temyizi mümkün bulunmadığından, sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan temyiz talebinin reddine dair Ek Kararın ONANMASINA, 04.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.