MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ECRİMİSİL


Taraflar arasındaki davadan dolayı .... 2. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 20.06.2014 gün ve 714-405 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmiş olmakla, Tetkik Hakimi .... tarafından dosya tetkik olunarak gereği düşünüldü.

-KARAR-

Davacı vekili, müvekkilinin 1/12 paylı malik olduğu taşınmazda davalının oturduğunu, davalı aleyhine ecrimisil istemli dava açıldığını, bu davadan sonra da davalının haksız oturmaya devam ettiğini, devam eden ecrimisil davasının dava tarihinden bu dava tarihine kadar 800.-TL ecrimisile hükmedilmesini istemiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, 1.853.86 TL ecrimisilin davalıdan alınmasına karar verilmiştir.
Bilindiği üzere; 1086 Sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu 427.maddesi hükmünde açıklanan yargı denetimine ilişkin kesinlik sınırı, 4146, 5219, 5236 sayılı yasalarla 01.01.2014 tarihinden itibaren 1.890.00 TL’ye yükseltilmiştir.
Dava ecrimisil istemine ilişkin olup, dava açılırken 800 TL olarak belirtilen ecrimisil istemi ıslah ile 1.853.86 TL’ye yükseltilmiştir. Bu miktar yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz kesinlik sınırı altında kaldığı ve aslı temyiz edilemeyen hükmün ferileride temyiz edilemez kuralı gereği davacı vekilinin vekâlet ücreti ve faiz istemine yönelik temyiz isteminin de kabulü mümkün değildir.
Öte yandan niteliği itibariyle kesin olan kararların temyiz edilmeleri halinde temyiz istemi hakkında yerel mahkemece bir karar verileceği gibi 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İBK uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceği kuşkusuzdur. Bu nedenle 6100 sayılı Yasanın geçici 3. maddesi yollamasıyla davacı vekilinin temyiz isteğinin REDDİNE, 24.11.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.