Kardeşini kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2014/2609 Esas 2014/5632 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
1. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/2609
Karar No: 2014/5632
Karar Tarihi: 26.11.2014

Kardeşini kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2014/2609 Esas 2014/5632 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın kardeşini kasten öldürmeye teşebbüs suçundan 6 yıl 8 ay hapis cezasına çarptırılmasına karar vermiştir. Sanığın savunması incelenmiş ve haksız tahrik indirimi sebebiyle cezanın en üst sınırından verilmiştir. Temyiz itirazlarını reddeden mahkeme, zorunlu müdafii ücretlerinin sanıktan tahsil edilemeyeceğine karar vermiştir. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK 82/1-d-son, 35/2, 29/1, 62, 53/1-2-3, 63, 54; Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. maddesi son fıkrası; Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi; 5271 sayılı CMK’nun 150, 234 ve 239. maddeleri; 5320 sayılı Yasanın 13. maddesi; Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8.maddesi.
1. Ceza Dairesi         2014/2609 E.  ,  2014/5632 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Kardeşini kasten öldürmeye teşebbüs
    HÜKÜM : Sanığın kardeşini kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı TCK"nun 82/1-d-son, 35/2, 29/1, 62, 53/1-2-3, 63, 54 maddeleri uyarınca; 6 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına.


    Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’in mağdur ...’e yönelik yakın akrabaya (kardeşi) karşı öldürmeye teşebbüs suçınun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, kusurluluğu etkileyen nedenlerden haksız tahrikin nitelik ve derecesi ile takdiri indirim sebebi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde düzeltme nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin TCK.nun 25 ve 27/2. maddelerindeki şartların oluştuğuna, haksız tahrik indirimini en üst sınırdan yapılması gerektiğine, vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
    Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. maddesi son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyannca, 5271 sayılı CMK’nun 150, 234 ve 239.maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8.maddesi gereğince, sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretlerinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeksizin, yazılı şekilde zorunlu müdafii ücretlerinin sanıktan tahsiline karar verilmesi, yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm fıkrasındaki masraf beyanı dökümündeki
    "CMK:533TL" ibaresinin çıkarılarak "toplam 1015,75TL" ibaresinin ise "Toplam:
    482,75 TL" olarak, hüküm fıkrasındaki "(794,75) TL" ibaresinin ise "261,75TL"
    Olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN, hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA), sanık ... hakkında tayin olunan ceza miktarı ile tutuklu kaldığı süre dikkate alınarak sanığın tahliye talebinin reddine, 26/11/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.