MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi

DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma-Ziynet Alacağı
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-davacı kadın tarafından; boşanma davasının reddi yönünden, davacı-davalı erkek tarafından ise katılma yolu ile kendisinin boşanma davasının reddi ve kadının ziynet alacağı talebinin kabulü yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davacı-davalı erkek, boşanma davası açmış, davalı-davacı kadın ise karşı dava ile boşanma ve ziynet alacağı davası açmıştır. Mahkemece her iki tarafın boşanma davaları reddedilmiş, kadının ziynet alacağı talebi kabul edilmiştir. Davalı-davacı kadın, temyiz dilekçesi ile sadece kendisinin reddedilen boşanma davası yönünden temyiz talebinde bulunmuş, davacı-davalı erkek ise buna karşılık süresinde vermiş olduğu katılma yoluyla temyiz dilekçesinde; hükmü, kendisinin boşanma davasının reddi ve kadının ziynet alacağı talebinin kabulü yönünden temyiz etmiştir. Katılma yoluyla temyiz isteği asıl temyiz isteğine sıkı sıkıya bağlıdır. Davalı-davacı kadının sadece kendisinin reddedilen boşanma davasını temyiz etmesi karşısında davacı-davalı erkeğin, katılma yoluyla reddedilen davasına ve kadının kabul edilen ziynet alacağına yönelik temyiz isteğinin incelenemeyeceği anlaşıldığından, davacı-davalı erkeğin temyiz isteğinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Davalı-davacı kadının temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Yapılan soruşturma ve toplanan delillerle davacı-davalı erkeğin güven sarsıcı nitelikte davranışlarda bulunduğu annesinin evliliğe müdahalesine sessiz kaldığı, eşine "aramızdaki sevgi bitti" dediği anlaşılmaktadır. Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkân vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında davalı-davacı kadın dava açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre, davalı-davacı kadının davasının kabulü ile boşanmaya (TMK m. 166/1) karar verilecek yerde, yetersiz gerekçe ile davasının reddi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ; Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, davacı-davalı erkeğin temyiz isteğinin ise 1. bentte gösterilen sebeple REDDİNE, temyiz peşin harcının istek halinde yatıranlara geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.12.04.2016(Salı)