MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ



Taraflar arasında görülen davada ... 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 28/05/2015 tarih ve 2014/1050-2015/571 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkili ile davalı arasında üç yıl süreli maaş ödeme protokolü imzalandığını, protokol gereğince davalı şirket personelinin maaş ve sair ödeme hizmetlerinin müvekkili banka aracılığı ile yapılması karşılığında promosyon olarak davalı şirkete 93.000,00 TL ödendiğini, ayrıca protokol gereğince davalı şirketin personel sayısının 161 kişinin altına inmesi halinde promosyon olarak ödenen paranın kıstelyevm usulü ile hesap edilen kısmının davalı tarafından iade edileceğinin kararlaştırıldığını, davalı şirketin personel sayısının bazı aylarda 161 kişinin altına düştüğünü ve protokol gereğince tespit edilen tutarın ödenmesi için davalıya gönderilen ihtara rağmen ödemenin yapılmadığını ileri sürerek 34.565,00 USD’nin davalının temerrüde düştüğü tarihten itibaren faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davacı tarafından talep edilen miktarın ve hesaplama yönteminin protokol hükümlerine aykırı olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; taraflar arasında imzalanan protokol gereğince şirket çalışanlarının maaş ve sair ödemelerine karşılık bankaca üç yıl için promosyon olarak 93.000,00 TL ödendiği, davalı şirketin personel sayısının bazı aylarda 161 kişinin altına düştüğü, bu durumda protokol gereğince yapılan hesaplamaya göre davacının alacağının 3.741,85 USD olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 3.741,85 USD’nin faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, maaş ödeme protokolünden kaynaklanan alacak istemine ilişkin olup, mahkemece, yazılı şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Ancak, taraflar arasında düzenlenen 14.06.2011 tarihli maaş ödeme protokolünün, promosyon başlıklı 8. maddesi “kuruluş personel sayısının 161 kişinin altına inmesi halinde banka tarafından kuruluşa yapılan ödemenin protokol imzalanma tarihinde geçerli olan ... Bankası döviz alış kurundan hesaplanan USD karşılığından, protokolün geri kalan süresine göre kıstalyevm usulüyle hesap edilmek suretiyle geri kalan süreye denk düşen kısım kuruluş tarafından bankaya derhal nakden ve defaten geri ödenecektir” şeklinde olup, sözleşme tarihi itibariyle genel işlem şartlarının uygulanma olanağı da bulunmamaktadır. Taraflar arasındaki maaş ödeme protokolü 36 ay süreli olup, bunun 21 ayında davalı personel sayısının 161 kişinin altına düştüğü anlaşılmaktadır. O halde, taraflar arasındaki protokolün açık düzenlemesi karşısında, davalıya ödenen promosyonun, protokolün imzalanma tarihindeki ... Bankası döviz alış kurundan hesaplanan USD karşılığının sözleşme süresine göre ay bazında neye tekabül ettiği hesaplanarak bunun 21 ay ile çarpılması sonucu bulunan miktarı davalının iade etmesi gerekmektedir. Bu durumda, mahkemece, yukarıdaki şekilde hesaplama yapılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmamış, kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 13/06/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.