12. Ceza Dairesi Esas No: 2015/4510 Karar No: 2016/3030 Karar Tarihi: 25.02.2016
Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/4510 Esas 2016/3030 Karar Sayılı İlamı
12. Ceza Dairesi 2015/4510 E. , 2016/3030 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Taksirle yaralama Hüküm : TCK’nın 89/4, 62/, 51/1-3. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; katılanlar vekilinin bir nedene dayanmayan, sanık müdafiinin ise aracı sanığın kullanmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak; 1. Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1 ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK"nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen cezanın alt ve üst sınırları arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, iki kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde, bir kişinin ise kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığı olayda, tam kusurlu olan sanık hakkındaki temel cezanın asgari hadden uzaklaşılarak belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi, 2.Sanığın idaresindeki otomobil ile gece vakti, 8 metre genişliğindeki, çift yönlü, sollama yasağı bulunan yolda, önündeki aynı istikamette seyir halinde bulunan aracı solladığı sırada karşı yönden gelmekte olan katılanların içinde bulunduğu araca çarpması sonucu yaralanmalarına neden olduğu olayda, bilinçli taksirin koşullarının oluştuğu ve tayin edilen temel cezanın TCK"nın 22/3. maddesi uyarınca artırılması gerektiğinin gözetilmemesi, Kanuna aykırı olup, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeblerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 25.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.