13. Ceza Dairesi 2017/4136 E. , 2017/15273 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
İlk derece mahkemesi olan Samsun 7. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 01.11.2016 tarih, 2016/6 esas ve 2016/535 karar sayılı kararı ile sanığın hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından beraatine karar verildiği, O yer Cumhuriyet Savcısının aleyhe istinaf başvurusu üzerine Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesi"nin 21/12/2016 tarih, 2016/58-117 sayılı kararı ile ilk derece mahkemesinin kararının kaldırılarak sanığın 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h, 151/1, 168/1. maddelerinden 1 yıl 8 ay ve 1 ay 10 gün hapis cezaları ile cezalandırılmasına karar verildiği anlaşılmıştır.
5271 sayılı CMK"nın 286/1. maddesi hükmüne göre kural; istinaf mahkemelerinin verdiği bozma kararları dışındaki kararların temyize tâbi olmasıdır.
Bu kuralın istisnaları CMK’nın 286. maddesinin ikinci fıkrasında sekiz bent olarak düzenlenmiş olup, verilen cezaların istisnalar kapsamına girmediği anlaşılmakla sanık hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyizi kâbil olduğu sonucuna varılmıştır.
5271 sayılı CMK"nın 286/2-d maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinin görevine giren ve kanunda üst sınırı iki yıla kadar (iki yıl dâhil) hapis cezasını gerektiren suçlar ve bunlara bağlı adli para cezalarına ilişkin her türlü bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün değildir.
Sanık hakkında Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesi"nin 21/12/2016 tarih, 2016/58 esas ve 2016/117 karar sayılı kararı ile konut dokunulmazlığını bozma suçundan TCK"nın 116/1, 119/1-c maddeleri uyarınca verilen mahkumiyet kararının temyizi kabil olup olmadığına yönelik değerlendirme yapıldığında;
Sanık hakkında Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesi"nin 21/12/2016 tarih, 2016/58 esas ve 2016/117 karar sayılı kararı ile konut dokunulmazlığını bozma suçundan TCK"nın 116/1. maddesi uyarınca hükmolunan cezanın kanunda öngörülen üst sınırı iki yıl hapis cezasını gerektirdiğinden 5271 sayılı CMK"nın 286/2-d maddesi uyarınca hükmün temyizinin mümkün olmadığı düşünülebilinirse de; eylemin birden fazla kişi ile birlikte işlenmesi sebebiyle suça konu olayda TCK"nın 119. maddesinde düzenlenen konut dokunulmazlığını bozma suçunun nitelikli halinin de bulunduğu, bu itibarla sanık hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan hükmolunan cezanın kanunda öngörülen üst sınırının iki yıl hapis cezasını aştığı belirlenip Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesi"nin 21/12/2016 tarih, 2016/58 esas ve 2016/117 karar sayılı kararı ile sanık hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükmün de temyizi kabil olduğu sonucuna varılarak anılan hususa ilişkin tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
5271 sayılı CMK"nın 288. maddesinin ""Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır."", aynı Kanunun 294. maddesinin ""Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir."" ve aynı Kanunun 301. maddesinin ""Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar."" şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanığın temyiz isteminin takdiri indirim ve tekerrür uygulamasına yönelik olduğu belirlenerek anılan sebeplere yönelik yapılan incelemede;
Oluş ve dosya içeriğine göre, sanığın olay tarihinde gündüz vakti hakkında ceza verilmesine yer olmadığına dair karar verilen yeğeni ... ile birlikte mağdura ait evin cam demir ve çerçevesini kırıp kapıyı zorlayarak kilit kısmını kırıp içeriden iki adet odun kesme motoru, eşek semeri, 12 kğ"lık ev tüpü, şofben, boya makinesi ve 20 metrelik naylon halatı aldıkları şeklinde gerçekleşen olayda, hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerde 5237 sayılı TCK"nın 62. maddesinin uygulanmama gerekçesi yasal ve yeterli olduğu gibi mükerrir olan sanık hakkında tekerrüre esas alınan ilamında doğru belirlendiği anlaşılmakla Bölge adliye mahkemesinin kararı hukuka uygun bulunduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, 5271 sayılı CMK"nın 302/1. maddesi uyarınca, usul ve yasaya uygun olan bölge adliye mahkemesi kararına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ ile HÜKMÜN ONANMASINA, 21/12/2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.