Dava sigortalılık başlangıç tarihinin tesbiti istemine ilişkindir.
Mahkeme istemin kabulüne karar vermiştir.
Bu kimsenin sigortalı sayılabilmesi için sigortalı işe giriş bildirgesinin varlığı yeterli değildir. Aynı zamanda o kimsenin 506 sayılı Yasa"nın 2. maddesinin belirlediği biçimde eylemli olarak çalışması da koşuldur.Bu yön özellikle aynı Yasa"nın 6. maddesinde ve Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"nun 1999/21-549-555,2005/21-371-426 ve 2005/21-437-448 sayılı kararlarında vurgulanmıştır. Bu bakımdan davacının işyerinde eylemli olarak çalışıp çalışmadığının yöntemince araştırılması gerektiği ortadadır.
Yapılacak iş, işyerinden tesbiti istenilen giriş tarihine ilişkin dönem  bordroları kuruma verilmediğinden komşu işyerlerinin kayıtlarına geçmiş kişileri tesbit edilerek bilgilerine başvurmak, işyerinde geçen çalışmanın niteliğini açıklattırmak ve sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece fiili çalışmanın varlığı belirlenmeksizin, işe giriş bildirgesi giriş bildirgesinin davacıya ait olduğunu ispat etmekten öteye gitmeyen imza incelemesi,hakkında belge bulunmayan tanık V.Ç.ile Mahkemenin 2004/474-2007/84 K. sayılı dava dosyasında davacı ile aynı tarihte ( 22.8.1984), aynı iş yerinde bir günlük çalışma ile sigortalılık başlangıcının tesbitini isteyen ve Yargıtay denetiminden geçerek kesinleşmemiş dolayısıyla işyerindeki eylemli çalışmasının sabit olmaması nedeniyle tanıklığı geçerli olmayan Ü.A."ın beyanları ve yetersiz bilirkişi raporu ile sonuca gidilmesi doğru görülmemiştir.
Yukarıdaki olgular gözönünde bulundurulmaksızın eksik araştırma ve yetersiz inceleme ile kurulan hüküm usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA,  17.03.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.