Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/18708 Esas 2018/26217 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/18708
Karar No: 2018/26217
Karar Tarihi: 04.12.2018

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/18708 Esas 2018/26217 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğü'nün alt işveren işçisi olarak çalıştırdığı müvekkil işçisini, emeklilik sebebiyle iş sözleşmesini feshettiği gerekçesiyle kıdem tazminatı alacağı hüküm altına alınması talebiyle dava açılmıştır. Dava, deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda kabul edilmiş, ancak karar gerekçesinde çelişkili bir ilave cümle yer almış ve dava konusu olmayan yıllık izin ücreti alacağına yönelik değerlendirmede bulunulmuştur. Ayrıca, diğer dava dışı alt işverenlerden işçi şahsi sicil dosyası ile özlük belgeleri istenilmemesi nedeniyle kararın sair yönler incelenmeksizin bozulması gerektiği belirtilmiştir. Kararın bozulma sebebine göre sair temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmeyeceği, kararda geçen kanun maddelerinin ise 4857 sayılı İş Kanunu'nun 2. maddesi olduğu ifade edilmiştir.

22. Hukuk Dairesi 2017/18708 E. , 2018/26217 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkili işçinin davalı Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğü işyerinde alt işveren işçisi olarak çalıştığını, iş sözleşmesini emeklilik sebebiyle feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı alacağının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalılar vekillleri, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
Somut uyuşmazlıkta, Mahkemece de kabul edildiği ve karar gerekçesinde açıklandığı üzere, davalılar arasında, 4857 sayılı İş Kanunu’nun 2. maddesi uyarınca asıl işveren-alt işveren ilişkisinin bulunduğu sabittir. Ancak, karar gerekçesinde “davacı ile davalı DSİ arasında doğrudan işçi işveren ilişkisi bulunduğu” şeklindeki çelişkili ilave cümleye yer verilmesi hatalıdır.
Dava konusunun sadece kıdem tazminatı alacağı olduğu anlaşılmaktadır. Bu halde, karar gerekçesinde dava konusu olmayan yıllık izin ücreti alacağına yönelik değerlendirmede bulunulması yerinde değildir.
Mahkemece ihbar olunan alt işveren şirketlerden ( ... Ltd. Şti., ... Ltd. Şti. ve Mini Tur Ltd. Şti.) işyeri kayıtları istenilmiş ise de, diğer dava dışı alt işveren şirketlerden işyeri kayıtlarının istenilmediği anlaşılmaktadır. Deliller arasında işyeri kayıtlarına da dayanılmış olmasına göre, diğer dava dışı alt işverenlerden (... Ltd. Şti., ... Ltd. Şti., ... Tem. Ltd. Şti., ... ... Tem. Ltd. Şti.) işçi şahsi sicil dosyası ile özlük belgeleri istenilmeli ve neticeye göre yeniden bir değerlendirme yapılarak hüküm tesis edilmelidir.
Yukarıda yazılı sebeplerden kararın sair yönler incelenmeksizin bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, bozma sebebine göre sair temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 04/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.