Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/11231 Esas 2014/1047 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/11231
Karar No: 2014/1047
Karar Tarihi: 03.02.2014

Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/11231 Esas 2014/1047 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık M.K. hakkında, kadın kıyafeti giyerek otostop yaparken vücudunun cinsel özellik taşıyan organlarını alenen teşhir ettiği iddiasıyla açılan davada, delillerin takdirinde yanılgıya düşülerek beraati yerine mahkûmiyetine hükmedilmiştir. Ancak sanığın savunması ile yakalama tutanağının suça ilişkin açık görgü içermeyen tespiti göz önünde bulundurulduğunda, mahkemece yeterli delil bulunmadığına karar verilmesi gerektiği sonucuna ulaşılmış ve hüküm BOZULMUŞTUR.
Kanun maddeleri:
- Hayasızca hareketler suçu: Türk Ceza Kanunu (TCK) madde 427
- Adli para cezası: TCK madde 52
- Hükümlerin temyizi: Ceza Muhakemesi Kanunu (CMK) madde 321
- Hükümlerin bozulması: CMK madde 5320 ve TCK madde 8/1

14. Ceza Dairesi 2012/11231 E. , 2014/1047 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 5 - 2011/95517

Hayâsızca hareketlerde bulunma suçundan sanık M.. K.."nın yapılan yargılaması sonunda; atılı suçtan mahkûmiyetine dair Bakırköy 5. Sulh Ceza Mahkemesinden verilen 23.02.2010 gün ve 2009/336 Esas, 2010/134 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın inkara yönelen savunmasına, yakalama tutanağının suça ilişkin açık görgü içermeyen tespitine ve tüm dosya içeriğine göre, suç tarihi olan 22.12.2008 günü saat 02:50 sıralarında, kadın kıyafeti giyerek Zeytinburnu E-5 karayolu üzerinde otostop yapan sanığın, mevsimin kış olması da göz önüne alındığında, vücudunun cinsel özellik taşıyan organlarını alenen teşhir ettiğine dair her türlü şüpheden uzak ve mahkûmiyetine yeterli delil bulunmadığı gözetilmeden, delillerin takdirinde yanılgıya düşülerek beraati yerine mahkûmiyetine hükmonulması,
Kabule göre de;
Hakkında adli para cezasına hükmedilen sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nın 53. maddesinin uygulanmayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.