Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/1613 Esas 2020/4549 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1613
Karar No: 2020/4549
Karar Tarihi: 05.03.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/1613 Esas 2020/4549 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme ceza dairesinde, sanık hakkında kasten yaralama suçundan mahkumiyet kararı verildi. Sanık, adli para cezasına çarptırıldı. Hüküm kesinleştiği için yapılan temyiz başvurusu reddedildi. Sanığın kısa süreli hapis cezası ertelendi ve hak yoksunluklarına hükmedilmediği belirtildi. Kararda geçen kanun maddeleri: 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'a eklenen geçici 2. madde, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 51. ve 53. maddeleri.

3. Ceza Dairesi 2020/1613 E. , 2020/4549 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık ... hakkında katılan ..."a yönelik “Kasten Yaralama” suçundan hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı itibariyle, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca hükmün kesin nitelikte bulunduğundan, mahkemece, 03.10.2019 tarihinde sanık müdafiinin bu suça ilişkin temyiz talebinin reddine karar verildiği red kararı sanık ... müdafiine 12.10.2019 tarihinde usulen tebliğ edildiği ve fakat sanık müdafiinin red kararına ilişkin yeniden temyizinin bulunmadığının tespiti ile yapılan incelemede;
Sanık ... hakkında katılan ...’a karşı “Kasten Yaralama” suçundan kurulan hükme yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Hakkında hükmolunan kısa süreli hapis cezasının, 5237 sayılı TCK’nin 51. maddesi gereği ertelenmesine karar verilen sanık hakkında, aynı Kanun’un 53/4. maddesi gözetilerek, TCK’nin 53. maddesinde yer alan hak yoksunluklarına hükmedilmediği anlaşılmakla, tebliğnamenin bu husustaki görüşüne iştirak olunmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 05.03.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.