Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/4474 Esas 2016/2990 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/4474
Karar No: 2016/2990
Karar Tarihi: 25.02.2016

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/4474 Esas 2016/2990 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi         2015/4474 E.  ,  2016/2990 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
    Suç : Taksirle yaralama
    Hüküm : CMK"nın 223/2-e maddesi gereğince beraat


    Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, üst Cumhuriyet Savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Yapılan yargılama sonunda yüklenen suç açısından failin taksirinin bulunmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, üst Cumhuriyet Savcısı"nın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine ;ancak;
    Olay günü ... İlçesi, ... Köyü"nde bulunan ... Madencilik A.Ş."ye ait yeraltı kömür ocağında haveci usta olarak çalışan 40 yaşındaki müştekinin, vardiya sırasında kendisine verilen işi tamamladıktan sonra mesai bitimine yakın, arkadaşlarının kendisinden yardım istemesi üzerine, kömür üretiminin yapıldığı yerin çökmemesi için kullanılan ayak olarak tabir edilen hidrolik direğin taşınmasına yardım amaçlı, hidrolik tahkimat direğini, galerideki basınçlı hava borusu üzerinden geçirmeye çalıştığı sırada, hidrolik direğin basınçlı hava borusuna çarpması neticesinde, sol el işaret parmağının kopması şeklinde meydana gelen olayda, sanık ..."in ... Madencilik AŞ"de maden mühendisi ve vardiya sorumlusu olarak görev yaptığı, olay sırasında olay yerine 50 metre mesafede işinin başında olduğu, olaya konu işin talimatını müştekiye sanığın vermediği, söz konusu işin talimat gerektirmeyen yardım niteliği taşıdığı, dosya içeriğine göre, işinde tecrübesi olan ve uzun yıllardır bu işi yapan müştekinin çeşitli zamanlarda iş sağlığı ve güvenliği eğitimlerine tabi tutulduğu, bu tespitler karşısında, sanığın alabileceği başka bir önlem ve bu suretle kusurunun bulunmadığı anlaşılmakla yapılan incelemede;
    Hükmün gerekçe kısmında sanığın kusursuz olduğu kabul edilerek beraatine karar verildiği halde, hüküm fıkrasında sanığın atılı suçu işlediğinin sabit olmadığı nedeniyle beraatine karar verilmek suretiyle çelişki yaratılması;
    Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasında bulunan “sanığın üzerine atılı suçu işlediği sabit olmadığından CMK nın 223/2-e maddesi uyarınca BERAATİNE,” ibaresi çıkarılarak yerine “sanığın taksirinin bulunmadığı anlaşıldığından CMK nın 223/2-c maddesi gereğince sanığın BERAATİNE,” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 25.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.












    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.