Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/8892 Esas 2014/1038 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/8892
Karar No: 2014/1038
Karar Tarihi: 03.02.2014

Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/8892 Esas 2014/1038 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık C.M. cinsel taciz suçundan mahkum edildi. Ancak, cezasının para cezasına çevrilemeyeceği gözetilmeksizin hapis cezasına çevrildiği için hükmün BOZULMASINA karar verildi. Ayrıca sanık hakkında TCK’nın 43. maddesi uygulanmadığı için BOZULMASINA karar verildi. Hükmün bozulmasında TCK’nın 50/2. maddesi, CMUK’nın 321 ve 326. maddeleri gözetildi.
TCK'nın 50/2. maddesi: Hapis cezası ve adli para cezasının seçenek olarak öngörüldüğü hallerde, hapis cezasına hükmedilmişse, bu cezanın artık para cezasına çevrilemeyeceği.

TCK'nın 43. maddesi: Ceza verilecek kişinin eğitim, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işleniş şekli, mağdurun kişiliği ve durumu, suçun işleniş biçimi, sanığın saygın kişiliğine gölge düşürmemiş olması veya daha önceki yaşantısı, temizlik, işlenen suçun mağduru olan kişiler ile arasındaki ilişki, sanığın kusur derecesi gibi sebepler dikkate alınarak cezayı indirgeyebilir veya hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verebilir.
CMUK'nın 321. maddesi: Mahkeme, temyiz incelemesi yapmak üzere, dosyayı karara bağlayan merciden isteminde bulunarak ve tebliğnameyi getirtmek suretiyle, Cumhuriyet savcısı hazır olduğu takdirde, veya Cumhuriyet savcısı bu isteminde tereddüt ederse, veya mahkeme ihtiyaca ve özelliğine uygun olarak daha fazla bilgi ve belgeye ihtiyaç gördüğünde; dava dosyası, incelemelerini yapmak üzere Cumhuriyet başsavcısına gönderilir.
CMUK'nın 326. maddesi: Mahkemenin BOZMA kararına uyması gerektiği.

14. Ceza Dairesi 2012/8892 E. , 2014/1038 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 5 - 2010/331532

Cinsel taciz suçundan sanık C.. M.."nun yapılan yargılama sonunda; atılı suçtan mahkûmiyetine dair Orhangazi Sulh Ceza Mahkemesinden verilen 16.02.2010 gün ve 2009/378 Esas, 2010/79 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
TCK.nın 50/2. maddesine göre, hapis ceza ile adli para cezasının seçenek olarak öngörüldüğü hallerde, hapis cezasına hükmedilmişse, bu cezanın artık para cezasına çevrilemeyeceği gözetilmeksizin, cinsel taciz suçundan verilen hükümde tercih edilen hapis cezasının para cezasına çevrilmesi,
Sanığın mağdureye yönelik cinsel taciz eylemlerini birden fazla kez telefonla arayarak gerçekleştirdiğinin anlaşılmasına karşın, sanık hakkında TCK.nın 43. maddesinin uygulanmaması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, kazanılmış hak saklı kalmak kaydıyla hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321 ve 326. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 03.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.