Mahkemesi     :  Ankara 11.İş Mahkemesi
Tarih               : 8.5.2007
No                   : 522-335  
                       
Davacı iş kazası  sonucu maluliyetinden doğan maddi  tazminat ile tedavi giderlerinin ödetilmesine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün  taraf  vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi  tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1--Davacı dava dilekçesinde, iş kazası sonucu %4,3 oranında iş göremez durumuna düşmesi nedeniyle, tedavi ve ilaç giderleri, işgücü kaybı ve tedavisi süresince çalışamaması nedeniyle uğramış olduğu zararların( gelir kaybının) tazmini için fazla haklarını saklı tutarak 100.00-YTL maddi ve 15.000.00-YTL manevi tazminatın kaza tarihinden yasal faizi ile birlikte tahsilini istemiş, ıslah dilekçesi ile de (5.321,89-YTL işgöremezlik tazminatı, 26,00-YTL tedavi gideri ve 4.566,00-YTLboşta geçen süreler için geçici işgöremezlik tazminatı olmak üzere) maddi tazminat talebini 9.913,00-YTLna çıkarmıştır.
Mahkeme,  geçici işgöremezliğe ilişkin 5.321,00-YTL. maddi zararın, tedavi giderinden 26,00-YTL. ve boşta geçen süre alacağı 4.566,00-YTL’nin  tahsiline karar vermiştir.
 Davacı, dava ve ıslah dilekçesi ile  geçici iş göremezlik nedeniyle ücret kaybı (maddi tazminat) ve sürekli işgöremezlik nedeniyle maddi tazminat olmak üzere iki ayrı talepte bulunmuştur. Davacı geçici işgöremezlik dönemi için ayrı dava açtığı ve geçici işgöremezlik dönemi için ayrıca hesap yapıldığı halde sürekli isgöremezlik zararının davacının geçici işgöremezlik döneminin sona erdiği 29.1.2005 tarihinden itibaren hesaplanması gerekirken olay tarihinden hesaplanması ve aynı dönem için mükerrer tazminata hükmedilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Öteyandan davacının geçici işgöremezlik dönemi için bilirkişi tarafından belirlenen zarardan davacının müterafık kusuru oranında indirim  yapılması gerektiğinin göz ardı edilmesi de usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir. 
 2-Davacı tarafından talep edilen tedavi giderinin, 506 sayılı yasanın 12. maddesi gereğince Kurum tarafından karşılanması gerektiği açık olduğu halde işverenden tahsiline karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
3-Yargılama sırasında alınan 30.6.2006 tarihli kusur raporunda, %25 oranında davalı işverenin, %75 oranında davacı işçinin kusurlu olduğu belirtilmiş, 20.11.2006 tarihli raporda ise, davalı işveren %60, davacı işçi %40 oranında kusurlu bulunmuştur. Hükme esas alınan 16.02.2005 tarihli kusur raporunda, davacı %50, davalı %50 oranında kusurlu bulunmuştur. Mahkemece, kusur raporları arasındaki açık çelişki giderilmeden ikinci rapor hükme esas alınarak karar verilmiştir.
Mahkemece yapılacak iş, yukarıda belirtilen kusur raporları arasındaki çelişkiyi gidermek için  üç işçi sağlığı ve iş güvenliği uzmanı bilirkişiye konuyu yeniden İş Kanunu’nun 77. maddesi ve işyerinin niteliğine göre işyerinde uygulanması gereken işçi sağlığı ve iş güvenliği tüzüğünün ilgili maddeleri çerçevesinde inceletmek, işverenin, işyerinde alması gerekli önlemlerin neler olduğu, hangi önlemleri aldığı, hangi önlemleri almadığı, alınan önlemlere işçinin uyup uymadığı gibi hususlarda ayrıntılı bir rapor almak, verilen rapor dosyadaki bilgi ve belgelerle birlikte değerlendirilerek, kusurun aidiyeti ve oranını hiç bir kuşku ve duraksamaya yer vermeyecek biçimde saptamak, yukarıdaki bozma nedenlerini göz önünde tutarak yeniden hesaba ilişkin bilirkişi raporu almak ve sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın  yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
 O halde, tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm sair yönleri incelenmeksizin bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA,  temyiz harcının istek halinde  temyiz edenlere iadesine, 13.3.2008  gününde oybirliğiyle karar verildi.