Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62, 50/4, 50/1-a, 52/4, 53/6. ve 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya kapsamına göre; sanığın idaresindeki yolcu otobüsü ile yerleşim yeri içinde, iki yönlü, bölünmemiş, asfalt kaplama, düz, eğimsiz yolda, gündüz vakti seyir halindeyken, dört yönlü kavşağa geldiğinde; seyir istikametine göre sağından gelen katılan sanık ..."nın idaresindeki traktör ile yola aniden giriş yapması neticesinde iki aracın çarpışması şeklinde meydana gelen ve sanığın tali kusurlu olarak bir kişinin hayati tehlike geçirecek ve 3. derece kemik kırığı olacak şekilde, bir kişinin de 4. derece kemik kırığı ve organlardan birinin sürekli zayıflamasına neden olacak şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesi yerine 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesinin uygulanması bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafii kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna, cezanın ertelenmemesine, kusur tayinine, ceza miktarına ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 01/03./2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.