Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/19277 Esas 2020/4546 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/19277
Karar No: 2020/4546
Karar Tarihi: 05.03.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/19277 Esas 2020/4546 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın kasten yaralama suçundan ve 6136 sayılı Kanun'a muhalefetten suçlu bulunduğu belirtilmiştir. Sanığın daha önce özgürlüğü bağlayıcı cezaya mahkum olduğu gerekçesiyle kısıtlama kararı verildiği ve sanığın bu kararın tebliği sırasında ceza infaz kurumunda bulunduğu vurgulanmaktadır. Anayasa Mahkemesi'nin belirli bir maddesi iptal edilmiş olmasına rağmen, hapis cezasının infaz aşamasında bu durumun dikkate alınabileceği belirtilmiştir. Yargılama sonucunda, sanık vasisinin temyiz sebepleri reddedilerek, hükümler isteme aykırı olarak onanmıştır. Kanun maddeleri olarak, kasten yaralama suçu için Türk Ceza Kanunu'nun 86. maddesi ve 6136 sayılı Kanun olarak belirtilmiştir.

3. Ceza Dairesi 2019/19277 E. , 2020/4546 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : Kasten yaralama, 6136 sayılı Kanun"a muhalefet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Marmaraereğlisi Sulh Hukuk Mahkemesinin 17/06/2014 tarihli, 2013/170 Esas ve 2014/71 Karar sayılı ilamı ile Türk Medeni Kanunu’nun 407. maddesi gereği “bir yıl veya daha uzun süreli özgürlüğü bağlayıcı cezaya mahkum olduğu” gerekçesiyle hakkında kısıtlama kararı verilen sanığın, yerel mahkemeye ait gerekçeli kararın tebliği tarihinde Kırklareli E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda bulunduğu anlaşılmakla, yukarıda mezkur ilam ile kendisine vasi olarak atandığı anlaşılan ...’un temyiz isteminin süresinde olduğunun kabulü ile yapılan incelemede;
Sanık hakkında hükmedilen hapis cezaları yönünden, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık vasisinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin isteme aykırı olarak ONANMASINA, 05.03.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.