Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2015/19576 Esas 2016/7330 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma


Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-davacı erkek tarafından, kadının boşanma davasının kabulü, kusur belirlemesi, kadın yararına hükmolunan yoksulluk nafakası, maddi ve manevi tazminat ile kendi manevi tazminat talebinin reddi yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 12.04.2016 günü temyiz eden davalı-davacı ... vekili Av. ... geldi. Karşı taraf davacı-davalı ... ve vekilleri gelmedi. Gelenin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Mahkemece; davalı-davacı erkek ağır kusurlu kabul edilerek boşanma kararı verilmiş ise de; yapılan soruşturma ve toplanan delillerden davalı-davacı erkeğin sabit kabul edilen ve gerçekleşen kusurlu davranışlarının yanında davacı-davalı kadının da tarafların ortak arkadaşları olan iki farklı erkeğe farklı zamanlarda hoşlandığını, ilk gördüğü andan itibaren elektirik aldığını, aynı elektiriği karşı taraftanda beklediğni, evliliğine son vermek istediğini söyleyerek güven sarsıcı davranışlarda bulunduğu ve birlik görevlerini ihmal ettiği anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu duruma göre evlilik birliğinin temelinden sarsılmasında davacı-davalı kadının, davalı-davacı erkeğe oranla daha fazla kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Hal böyleyken davalı-davacı erkek de boşanmayı talep ettiğine göre, kadının davasına karşı çıkması hakkın kötüye kullanılması niteliğinde olup, evlilik birliğinin devamında taraflar bakımından korunmaya değer bir yarar kalmamış, kadının davası yönünden Türk Medeni Kanunun 166/2. maddesi koşulları gerçekleşmiştir. Bu itibarla kadının davasının kabulü ile verilen boşanma kararı sonucu itibarıyla doğru olup erkeğin bu yöne ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün kusur belirlemesine ilişkin gerekçesi değiştirilmek suretiyle onanmasına karar vermek gerekmiştir (HMK m.438/son).
2-Yukarıdaki bentte açıklandığı üzere boşanmaya neden olan olaylarda davacı-davalı kadın daha ziyade kusurludur. Ağır kusurlu eş yararına yoksulluk nafakası ile maddi ve manevi tazminata hükmedilemez (TMK m. 175, 174/1-2). Davacı-davalı kadının yoksulluk nafakası ile maddi ve manevi tazminat taleplerinin reddi gerekirken, bu yön dikkate alınmadan yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz olmuş ve bozmayı gerektirmiştir.
3-Toplanan delillerden boşanmaya sebep olan olaylarda manevi tazminat isteyen davalı-davacı erkeğin daha ziyade veya eşit kusurlu olmadığı anlaşılmaktadır. Durum böyleyken davalı-davacı erkeğin manevi tazminat talebinin reddedilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan yönlerin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple boşanma kararının gerekçesi değiştirilmek suretiyle ONANMASINA, duruşma için takdir olunan 1.350.00 TL vekalet ücretinin ... "den alınıp durşumalı temyiz eden ... "e verilmesine, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.12.04.2016(Salı)