Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/8661 Esas 2014/1017 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
14. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/8661
Karar No: 2014/1017
Karar Tarihi: 03.02.2014

Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/8661 Esas 2014/1017 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık cinsel taciz suçundan mahkum olmuş ve Yargıtay'da temyiz edilmiştir. Yargıtay, mahkemenin hak yoksunluğu uygulamasının yanlış olduğunu, suçtan mahkumiyet kararının ise doğru olduğunu belirtmiştir. Ancak, hak yoksunluğu uygulamasının tamamlanması gerektiği ve kanun maddelerinin kararda yanlış yazıldığı belirtilmiştir. Bu nedenle, hükmün bozulması ve hak yoksunluğu ile ilgili bölümün çıkarılıp yeniden düzenlenmesi gerektiği belirtilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/3. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1-c maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 105/1. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/2. maddesi
- CMK'nın 232/6. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- CMUK'nın 321. maddesi
- CMUK'nın 322. maddesi
14. Ceza Dairesi         2012/8661 E.  ,  2014/1017 K.

    "İçtihat Metni"



    Cinsel taciz suçundan sanık ..."in yapılan yargılaması sonunda; atılı suçtan mahkûmiyetine dair Iğdır 1. Sulh Ceza Mahkemesinden verilen 29.06.2010 gün ve 2009/700 Esas, 2010/202 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
    Ancak;
    5237 sayılı TCK.nın 53/3. maddesine göre 53/1-c maddesinde yer alan sadece kendi alt soyu üzerindeki velâyet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili hak yoksunluğun koşullu salıvermeden sonra uygulanamayacağı, kendi alt soyu üzerindeki vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki vesayet ve kayyımlık yetkileri bakımından cezanın infazının tamamlanmasına kadar uygulanacağı gözetilmeden, 53/1-c maddesindeki hakların tamamının koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması,
    Ayrıca, cinsel taciz suçundan hüküm kurulurken kısa kararda kanun maddesinin “5237 sayılı TCK.nın 105/1” şeklinde yazıldığı halde, kısa karardan farklı olarak gerekçeli kararda ise TCK.nın 105/1. maddesi yerine, 86/2. maddesi gösterilerek kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki meydana getirmek suretiyle CMK.nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
    Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususların yeniden duruşma yapmaksızın CMUK.nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK.nın 53.maddesi gereğince hükmedilen hak yoksunluğu ile ilgili bölümün çıkarılarak, yerine ""Sanığın 5237 sayılı TCK.nın 53/3. maddesine göre 53/1-c maddesinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velâyet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile haklarından koşullu salıverilme tarihine, 53/1. maddesinde yazılı diğer haklardan
    53/2. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına"" ibaresinin eklenmesi ve ayrıca TCK.nın 86/2. maddesi yerine, 105/1. maddesi yazılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.