Hırsızlık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2015/85 Esas 2018/149 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : TCK 141/1, 143, 62, 53 maddeleri gereğince mahkumiyet (her iki sanık hakkında)

Hırsızlık suçundan sanıklar hakkında verilen mahkumiyet hüümleri sanık ... müdafi ve sanık ... tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Olay tarihinde katılanlar ile sanık ..."ın patates alımı hususunda görüşüp parası iki gün sonra nakit olarak verilmek üzere anlaştıkları ve patateslerin sanık ...’ın sürücülüğünü yaptığı kamyona yüklendiği, katılanların para ödenmeden patatesleri vermeyeceklerini söylemeleri üzerine, para getirilene kadar patates yüklü kamyonun Kınık Belediyesi yakınlarına çekildiği ve tanık ...’e de kamyonun başında beklemesini tembih ettikleri, sanık ..."ın para bulmak bahanesi ile olay yerinden ayrıldığı, olay yerinde kalan kamyon şoförü olan diğer sanık ..."ın katılanlarla beraber kaldığı ve katılanlara " paranızı almadan, malları göndermeyin" diyip katılanlarda güven telkin ettiği, ancak gece 01.30 sularında diğer sanık ..."ın arayıp ödemeyi yaptığını söylemesi üzerine sanıkların kamyonu alıp malları Balıkesir"e götürdükleri iddia ve kabul olunan olayda;
1- Sanık ... hakkında kurulan hüküm yönünden yapılan incelemede,
Katılanların patateslerin parası ödenene kadar zilyetliğini devretmedikleri yönündeki iradeleri dikkate alındığında sanığın üzerine atılı gece vakti hırsızlık suçunu işlediği oluş ve dosya kapsamından anlaşılmakla, mahkemenin kabul ve uygulamasında isabetsizlik bulunmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre;sanığın temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA,
2- Sanık ... hakkında kurulan hüküm yönünden yapılan incelemede;
Sanık ...’ın sadece diğer sanık ... tarafından tutulan kamyonetin sürücüsü olduğu ve sanık ...’ın eylemi konusunda iştiraki olup üzerine atılı suçu işlediği yönünde her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil bulunmamasına rağmen sanığın beraati yerine mahkumiyetine hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık ... müdafisi ve sanık ...’ın sübuta dair temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.