Tebliğname No : 14 - 2011/357656

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde basit cinsel saldırı suçundan sanık Ş.. Ö..’in yapılan yargılaması sonunda; atılı suçtan mahkûmiyetine dair Kırklareli Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 12.05.2011 gün ve 2010/113 Esas, 2011/206 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Adli Tıp Kurumunun bilinen istikrarlı uygulamalarına göre de, mağdurun ruh sağlığındaki bozulmanın cezada artırım nedeni olabilmesi için eylem sonucunda mağdurun ruh sağlığının bozulup bozulmadığına ilişkin tespitin, suç tarihinden itibaren en az 1 yıl geçtikten sonra Adli Tıp kurumu İlgili İhtisas Kurulu yada Adli Tıp Kurumu Kanunun 7, 23 ve 31. maddeleri gereğince usulüne uygun şekilde teşekkül ettirilmiş Yüksek Öğrenim Kurumları veya birimlerine bağlı hastanelerden rapor alınarak yapılması gerektiği gözetilip, 24.08.2009 tarihinde gerçekleşen olay nedeniyle mağdurun ruh sağlığının bozulduğuna dair Adli Tıp Kurumu 6. İhtisas Kurulunun söz konusu 1 yıllık süreden önce yapılan muayeneye istinaden 02.09.2009 tarihinde düzenlenen ve kendisinde zekâ geriliği bulunduğu ifade edilen mağdurenin ruh sağlığının ne şekilde bozulduğuna ilişkin herhangi bir açıklama ve teşhis içermeyen raporu yeterli görülmeyerek, suç tarihinden en az 1 yıl sonra yapılacak muayene üzerine düzenlenecek ve mağdurenin ruh sağlığının bozulup bozulmadığı ve bozulma varsa bunun sanığın eylemi ile ilişkilendirilip ilişkilendirilemeyeceğine ilişkin kapsamlı açıklamalar içeren rapor alındıktan sonra sanığın cezasının TCK.nın 102/5. maddesiyle artırılıp artırılmayacağına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.